ﺌەسپەناخ.

ئەسپەناغی .

ﺋە سپەناخ.

سُراغ، گُمان

سُراغ، گُمان

نۆنگ، بنە، وێنا [دۆزینەوە، شێو کردن]

سەردەم، سەروەخت، تەڵەو [هەوڵ دان بۆ دیداری کەسێک یا شتێک]

وجود، اِدراک، ظَنّ

مُقیه، تَلَقی، جَس، اِجتِساس

سراغ گرفتن
سراغ کردن

بە دەی شتی گوم بودا گەڕان
هەست بە جێگەی گوم بوک کردن: کەوتمە سۆراخی، سۆراخم کردوە لە کوێ یە

سالۆخی پەیغام، هەواڵ،سەردەم، سهروەخت،تەڵیو، سوراغ، نونگ، بنە، دینا،گومان-کردن: هەواڵپرسین، ویکەوتن،سوراغکردن.

زاج (د)

گیایەکی بەهاری گەرمیانی کەم تەمەنە لە پێش هەموو گیایەکدا پێ دەگا و وشک دەبێ وەک چەوەدەر وایە بەڵام کەم گەڵا و باڵای کورت و گوڵێکی پژپژی هەیە

شخار، قلیا، زاج سیاه

زاجی ڕەش]

قِلی، زاج الاَساکِفه

زاج سیاه
گیاهی است

جۆرێ زاخی ڕەشە
گیایەکە کەم تەمەن

کەرخنکێنە٬ گیایەکە بستێک بڵند و گوڵەکەی وەهی جۆی دەچێ بەتەڕی بۆئاژاڵان باشە بە ووشکی ناوێرێ بیخووا٬ برژانگەکانی لەچاوی هەڵدەچەقێ. گیایەکی بەهاری و کەم تەمەن و گەرمیانییەلەپێش هەموو گیایەک پێدەگا ووشک دەبێ وەکوو چەودەری وایە بەڵام ئەم کەمگەڵاوباڵای کووتە و گوڵێکی پژپژی هەیە٬ (ﺌەردە.) زاج.