تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەتراخچی
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەجاخدار
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەجاخزادە
منداڵی پیاوی گەورەی خانەدان
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەجاخڕوون
کەسێکە کەدوای خۆی منداڵی نێرینەی باشی ببێ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
وەجاخکوێر
بریتییە لە کەسێک کە دوای خۆی کوڕی نەبێ
وەرتاخەی
کار بر روی مزرغه به صورت نیمه نیمه
وەستاخاڵە
آهنگر
وەلاخەرێ
راه مالرو
١- ئاخر
[ [عا.: آخر.] ]
«نا.» ١- ئەنجام و دوایی کارێ یا شتێک: با بزانین ئەم کارە ئاخری بەچی دەگا. ئاخری ئەم مانگە دەچێتە بەغدا. □ «سەت ساڵ بکەی بێگانە پەرەستی، ئاخرییەکەی دینی نشوستی». شۆڕەژن من لە هەوەڵ پێم نەکوتی ئاخری حەزرەتی شێخ تێت ئەکوتی «مەلا: گمـ.» ٢- دوایی، دواڕۆژ، عاقیبەت: ئاخرشەڕ. ئاخرت خێر بێ.
١- ئاخری
[[ ئاخر + ٣- ئی]، [عا. کو. ]]
«ستـ.» دووامین شت، ئی دوایی: کتێبــ.ەکەی هەرە ئاخری.
٢- ئاخر
[[ عا. ]]
«ئمـ.» بۆ سەرکۆنەکردن، لۆمە یا داوای نەکردنی کارێک. □ «کوڕە ئاخر وازی لێ بێنە»، «ئاخر لە سەر چیم هەیە غەیانی». «تحفە: ج٢- ٢١٥» : ئاخر ئەمە کاری کردنێیە؟ ئاخر نەچی باشترە.
٢- ئاخری
[[ ئاخر + ١- ئی/ ٢]، [عا. کو.] ]
(ئم.) بۆ لۆمە و سەرکۆنە کردنە لە سەر کردنی کارێک کە لە پێشدا داوای نەکردنی کرابێ: ئاخری هەر چووی، ئاخری شکاندت، ئاخری وای لێدەکەی بە کەڵکی هیچ نەیەت.
٣- ئاخر
[[ عا. ]]
«سـ.» هەر شتێکی لە چاو هاوچەشنەکانی خۆی لە دوای هەموانەوە بێت: ئاخر شەوی پاییز، ئاخر ڕۆژی جەژن، نەریمان ئاخر کەس بوو هات. // هەوەڵ، یەکەم.
پاخان
خۆهەڵکێشان و شاوشووت، لە دوای وشەی چاخان دێت
پاخاڤ(باک)
مێزە، سەرنج. ترس، ووشیاری