تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وهابی
[ص. ن. ع ]
(ڤەههابی - vehhabî)
تاقمێکی مەزەبییە لە عەرەبستانی سعوودی کە بە ئارەزووی دڵی خۆیان ئەحکامی قورئان لێک دەدنەوەو پابەندی هەندێ رێ و رەسمی ئیسلامی نین و گەلێک لە کارو کردەوەی موسڵمانان بە گومڕایی و بیدعەت دەزانن و باوەڕیان بە گومەزو بایەخدان بە گۆڕستان و گۆڕی ئیمامان و تەوافکردن و ماچکردنی گۆڕو مەزاری ئیمامان نییەو بە جایزی نازانن.
وەختابو
چیزی نمانده بود، نزدیک بود
وەزیری ڕابەری
وەلابیەی
(هەورا.): بڵاوبوونەوە٬ تەنینەوە
وەک لەبانێک بەر...دەنەوه وابوو
«کن» ئاگای له... هیچ شتێک نەبوو، لە پێشدا هیچ شتێک...لەو کاره یا یا ئەو قسەیەی نەدەزانی. «عا.» موباغەتەکرا. «هل.» تۆپێک...، لەخۆ.. دێت.
وەی بابە
ای پدر! کمک
١- ئابدار
[١- ئاب/١+ دار،(فر. کو.) ]
«نت.» کەسێکی لە دیوەخانی میرەکان و دەرباری پاتشایان و شوێنی تری وەکوو ئەمانە، کاری سازکردنی چاو و قاوە و شەربەت و... ی پێ ئەسپێررابێ. □ «.... دەهاتە کن ئەولادی شاڕۆستەم بەگان سێ ساڵان دەبوو بە سەققا و سێ یان دەبوو بە ئابدارە». «تحفە: ج٢- ١٩٤».
٢- ئابدار
[ ١- ئاب٢/ دار،( فر. کو.) ]
«نتـ..» بەڕەونەق، خاوەن جەوهەر «بۆ تیغ».
پابازی
پابازی
عیشقبازی له ڕێگەی «پێ»ره.
پابازی
مُراجَلَة، تَجمیِش، مُناغات، مُعاشَقَة.
پابازی(ئەردە)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پابرجا
[ص ]
(پابەرجا - paberca)
بەرقەرار، پایەدار، هەمیشه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
پابست
[ا.ص ]
(پابەست - pabest)
پابلقە(دەر)