تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئاخون/ ند
[[ ئا «پبـ.» + خوند «لە خوداوەند یا لە خوێندن» ـ معین ]]
«نتـ.»، «کئێر.» مەلای شیعان.
ئاخوند
آخوند
ئاخووا
بڕوانە: ئاخۆ
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخوون
پێشەوای ئایینی شیعە
ئاخوون
آخوند، ملا، استا، استاد.
ئاخوون
مەلا، مامۆسا. [زانای ئایینی عەجەمان].
ئاخوون
موئلا، ملا، استاذ، معلم.
ئاخووند
آخوند
ئاخووند
مەلای عەجەمان
ئاخوڕ
آخور، آخر، آگندە.
ئاخوڕ
دەمگە، ئافڕ. [ئەڵفدانی ئاژەڵ].
ئاخوڕ
آری، مدود، معلف، ایسطبیل، آخور. وێنە(١)
ئاخوڕ
آخور
ئاخوڕ
[ [ستـ: ئا ـ کوەرە، پهـ: ئاخوەر ]]
«نا.» چێگەیەکە لە ناو پێگە و تاوڵەدا، بە خشت یا بەرد و قوڕ هەڵی دەبەستن وەکوو قووڵکەیەک وایە کە هەندێ لە زەوی بەرز بێ، ئالیکی بۆ وڵاغ تێدەکەن، دەکرێ ڕێزێک بە تەنیشت یەکەوە هەڵ ببەسترێن یا یەکی درێژووکە هەڵ بەستن و چەند وڵاغی لە سەر ببەستنەوە. * «بکــ.» ئافر، ئافەر، ئاخل «ژاباـ کفـ.»، «هو.» ئاو ـ وڕ، دەمگە.
ئاخوڕ
ئافڕ، دەڵاڤ، ئاوەڕە، دەمگە، ئاوەڕ، کۆل
ئاخویرک
نوعی پشهٔ بسیار ریز
ئاخویرک
جۆرە مێشوولەیەکی زۆر ورد، پێشی گەلەک هوور
سەرچاوە: فەرهەنگی خاڵ
ئاخوێرک
ئاخوەری
آب خوری، آبوند، کوزە.