ئاخ.

حەبیبان هەمدەمی ئاهوو دەنۆشن ڕاحی ڕەیحانیی
ڕەقیبان هەمدەمی ئاه و دەکێشن دووکەڵی تووتن

ئاخ هەڵکێشان

آه!، آوە!، واخ!، وخ!، دخ!، افسوس!، دریغ!

ئاخ!، داخ!، داخ داخانم!. [ئایش!]

اه!، اه!، اها!، واها!، الاسف!، لهفا!

پیتی سەرسوڕمان

کی چنین است
حرف انذار

کەی وایە؟ کێ باوەڕ دەکا؟
وشەی ئاگا کردن: ئاها دەگەڵ تۆمە

ئائا، پیاح، حەکوو، هەیها، یا، حا، ئاها، ها، پیاو، ئەها، تەق،(خۆ)هاها، هەللا، حەتەق، تەح، تەحا، پەح، پەحا، هەرک، واە، پیاح، هەو،(باک)پیییک، بۆ واق و ووڕمان و سەرسووڕمانێیە، ئارێ، ئەک، دەک، ئەک ئەک، بۆ ئاگادارکردنێیەو بۆ بیدارکردنەوەیە، داخوا بەڕاستیتە، حەو، حێو، هاها، لەکاتی گەمەپێکردنێدا بەکار دەبرێ

پیا، پیاح، پی(باک) هاها، هەللا، تەحا، پەح، پەحا،(باک) حەکوو، پییک

شۆیەکە کە بە شتی تەنراوەوە بێ

آهار، اهار، آش، شوی، پت. (نشاستەای کە روی کاغذ یا پارچە مالند.)لعاب، نشاء.

شۆ، ئاش. [دەق (ئەو نیشاستەیەی کە بە کاغەز و پارچەیدا دەساون.)]

شۆیەکە بەشتی تەنراوەوە بێ، ئاش._دان: شۆدان، ئاش ماڵی

آهار زدن، آش مالیدن، نشاستەزدن.

ئاشماڵی. [نیشاستەلێدان]

تنشیة، تلعیب، العاب.

ئاوور، ئاگر، ئازەر، ئاتر

ئاینەمەل، باڵندەیێکی بەڵەکی تاجدارە

«ند.» ۱- تمـ: ۱-ئاخ. «وەک ئاهەکەم دەوان به هەتا خاکی کۆیی یار» «وەک ئەشکەکەم ڕەوان بە هەتا ئاو شیوە سوور» «نالی: مقبل_۱٦» ٭۱- ئاخ، ئۆف، اخ. ۲- هەناسەیەکی درێژە، لە قووڵایی سینگەوە بۆ نیشاندانی خەم وخەفەت و دەربڕینی ئازاری جێگەیەکی لەش، هەڵدەکێشرێ. ۳- «مجـ.» ماوە و مەودایەکی زۆر کەم.: هەر ئاهێکی مابوو بخنکێ، ئاهێکی مابوو بکەوێتە خوار. ئاهـ تێدانەمان_ «مستـ. لا.» ۱-هیچ تێدانەمان، لە کەڵک کەوتن.: کراسەکەت ئاهی تێدا نەماوە. ۲- «کنـ.» مردن. ئاهـ دەبەردا نەمان_ «مستـ. لا.» بێ هێزبوون، بێ خاسیەت بوون.: ئەم باترییانە ئاهیان دەبەردا نەماوە بیانگۆڕە. پیرۆت ئەوجاریش کفنی دڕی بەڵام هیچ ئاهی دەبەردا نەماوە. ٢-(کن.) مردن.