شەقازلە.

لۆمەیی « نالیی » یی دێوانە مەکەن ئەی عوقەلا!
ئەمە موددێکە زەدەی لەطمەیی دەستی پەرییە

سەرزەنشتی گەردوون ئەکەی کەوا بۆچ کارێک ئەکا ڕاستی هەر لەبنەوە بێ.. ئاگات لەوە نییە کە تەنانەت لە خۆیشتا دەستی ڕاستت خزمەتی دەستی چەپت ئەکا و ملکەچی ئەوە...

لەومەی زەمان دەکەی کە بۆچ خوارییی ڕاستیی دەوێ؟!
غافڵی دەستی ڕاستی خۆت خزمەتی دەستی چەپ دەکا

مەمک.

نەخلی باڵات نەوبەرە، تازە شکۆفەی کردووە
تۆ کە بۆی شیرت لە دەم دێ، ئەم مەمەت کەی کردووە!

نیوە.

نەقدی دڵ و جان بۆ قەدەمت نیمە بەهایە
غەیری ئەمە، قوربان، بەخودا نیمە بەهایێ

نیوە ذەڕڕەیەک.

ڕۆژی هاوینی وەها مثقاڵه ذڕڕەی پڕ دەبێ
نیمه ذەڕڕێک سێبەری تێدا نییە غەیرەز هەتاو

ئاوازی بولبول.

صەوتی نەغمەی بولبولە یا چەهچەهەی خڕخاڵیە؟!
دەنگی سۆلە، یا لەژێر پێی ناڵە ناڵی ناڵیە؟!

ئاواز.

مەگەر میەخانەیە دنیا کەوا کاسی لەبەر کەئسی!
بە نەغمەی عوودی سووتاوی، بە نەشئەی طاسی تاساوی!

هەرکاتێ.

هەردەمە فەرشی کەسێکی کەیە بێ مەهر و نیکاح
دوور لە چاکانی، عەجەب فاحیشە دنیایێکە!

گیایەکە ژنان لەناو ئاودا ئەیکوڵێنن و برۆی پێ ڕەنگ ئەکەن. جۆرە خەنەیەکیشە، ژنان، پاش خەنە، ئەیگرنە سەر بۆ ڕەشکردنی قژیان.

تازە ئەبرۆت وسمە کێشاوە بە ناز
دڵ لەتی شمشێری تازەساوم ئەز

ڕەوگ، گەلە.

حیفظت شەبان و ، ئێمە ڕەمە و، ئەو لەعینە گورگ
ئەم نەفسە گورگە مێشە لەگەڵ ئەو بەد ئەختەرە،