گۆپکە، هەڵالە.

نەخلی باڵات نەوبەرە، تازە شکۆفەی کردووە
تۆ کە بۆی شیرت لە دەم دێ، ئەم مەمەت کەی کردووە!

پشکووتوو.

نەجم و شەجەر و نەرگس و ئەنواری شگۆفە
جیلوەی چەمەنن، یەعنی زەمین بوو بە سەماوات

خونچە. گوڵی درەختی بەردار.

صۆفیی ! وەرە ئەسەیری ظوهووراتی باغ و ڕاغ
لایێ هەموو شکۆفەوو، لایێ هەموو گوڵووک

تازە گوڵ کردوو.

هەنجیری نەو شکۆفە کە پڕ بوو لە شیری صاف،
طیفلی عینەب شکۆفەیی کرد و ڕشایەوە