سارد. ئەشگونجێ تێکڕای (سردە) به مەعنا (سەر دیهی) بێ، واتە

دَرٌونِی لِدارِ الـ (شّارَزُورِ) وَ بَرْدِهِ
کَفْرْمِیسْکٍ کَرْمٍ اِلی آوِ سَرْدِهِ