پلووسکی قەڵەمی نالییی، لە فەسیحی و ڕەوانیدا، نەشەی ئاوی حەیات و هێزی هەڵقوڵینی حەوزی کەوثەری هەیە.

ناودان قلم « نالیی » فصاحتده همان
نشئەی آب بقا، زمزمەء کوثری وار

تاڵ.

زەمانە چەرخ و، چەرخی ئاسمانیشی، فەلەک فیلکە
سەری ڕشتەی وجوودی چەندە باداویی و هەر ماوی

دەزووی هۆنینەوەی ملوانکە و تەزبێح و شتی وا. هۆنراوە.

سەری زوڵفت کە ڕشتەی عومری خضرە، نیوە هەودایە
چ هەودایە؟ کە هەر حەڵقەی دوصەد زەنجیری سەودایە!

کورتەکی بەریان وەنەوشەیی ڕەنگ، مەبەستی له کەوای تاقەی شینه که ئەو خوڵامانه له بەریان کردووە.

نەرگس نیگەهـ و ساق سەمەن، کورتە بەنەفشەن
موو سونبول و، ڕوومه ت گوڵ و، هەم لاله کولاهن

کوژراو.

کوشتەی نیگاهی دیدەتە، گەر مەست، ئەگەر خەراب
بەستەی کەمەندی زوڵفتە، گەر شێخ، ئەگەر سولووک

ونبوو.

بە حەقی جەڕڕی هەیاسەی زەڕ و کاکۆڵی سەری
دڵی گوم گەشتەیی من کوشتەیی پشت و کەمەرە