لێوان لێو. لێو به لێو.

وەرە نێو بەزمی گوڵزاران و گوڵ زاران، تەماشاکه:
سەراسەر پێکه نینی گوڵ، لەبالەب غونچە پشکووتن

جێی دەم دەمە، جێی لەب لەبە، ساقی وەرە ئیمشەب
هەم ماچی دەمادەم بدە، هەم جامی لەبالەب

لێوانلێو.

وتم: داخۆ چییە سوور و سپی تێکەڵ؟! کە تێفکریم
سەراسەر کەللەیی ئوشتر، لەبالەب خوێنی ئینسانە

ڕووتێکردن. شان و شکۆ.

وەک قافی زەمین قابیلی ئیمکال و تەرەققیی..
وەک بورجی سەما لایقی ئیقبال و عورووجی!

جەمعی جەبەلە واتە کێو.

چەن واسیمە ئەم ذیهنە، ئەفلاکی تیا ڕەهنە
ئەجبالی لە لا عیهنە، ئەدواری لەکن پەشمە

میزکردن.

ئەی دەراتوو لە دوو مەجرایی دو میزابی مەبال
مەبە بادیی وەکو خەرزیهـ بەهەوای کیبر و مەنیی