تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئەسپۆن
«نا.» گیایەکە لە نواڵان دەڕوێ، لق و پۆپی باریک و ساقەتی ئەستوورە، ماڵات نایخوا. ڕەگەکەی وشک دەکەنەوە و لە دەستاڕی دەکەن و جلی پێ دەشۆن. «کوردە! ئەسپۆنەکەت وردە؟» هس.: سابوون «لە بەشێکی زۆری زمانە ئورووپایییەکانیشدا».