تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بەردڵ کەوتن
«مست، مت.» جسمێک له دەرەوه «بەرد، گولله...» لە دڵی کەسێک بدات. کوللەکە بەردڵی کەوتبوو بۆیە لە جێی خۆی سارد ببۆوه. 2- شتێکی مەعنەوی «شیعر، داستان،گۆرانی، قسه،...» یا «ئاکار، کردەوه، ڕەوشت و خوو،....» ی کەسێک یا خۆ هەر خودی پیاوەکه «له بەر هەرچێکی بێت» جێگایەک لە دڵی کەسێ یا کەسانێکدا بکاتەوه، و پە سەند بکرێ.* چوونه دڵەوه، وەبەر دڵ کەوتن.