تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



باڵێن
بالین، بالش، بالشت.
بڵێسه
شَبر، اَبیز، اَبلگ، کُخته، خُدره، شوله، اَفرازه، تَف.
بڵێسەبڵێس
گُرگُر.(شعلەکشیدن آتش )
بڵێن
یا اسم دیوار است یا دیو، چنان کە«هڵێن» نیز همین حال را دارد، و در کرماجی بەمعنی «بگویید!» است.
بەڵێن
گُفت، توله، سُخن، گُفتار.
خۆهەڵێکشان
بالیدن، بالودن، لافیدن، لاف زدن، باد پَرّانی، خودستایی، گزافەگویی، ناییدن.
دیان کڵێڵ
دندانەی کلید.
دیان کڵێڵەبوون
پَشلیدن، دندان به هم چسپیدن.
دیانەی کڵێڵ
نَژ، نَره، تَز، تَژ، تَژَه، تَژده، تَره، گَده، دَندانه، دندانه ی کلید.
سڵێمانی
سُلَیمانی ( سنگی است معروف که زنها گردنبند کنند)
سەنەڵی گڵێم
اَندول
شڵێویان
آشفتن، آشوب شدن
كڵێڵە بوون
بَشلیدن، پَشلیدن (بهم چسپیدن دندانها که نتوان باز کرد)
هڵێن
«هڵێن و بڵێن» یا اسم دیواند یا کنایەاز دیو
هڵێن تێ، بڵێن نەوا
دیو می آید دیو می برد. ( کنایەاز خانەی خالی است، یعنی خانەی گدا مثلاً.)
هەڵژڵێویان
جوشیدن، بەهم خوردم.
هەڵژڵێویان
چَخیدن، پیچ خوردن.