تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



نرکە
غَو. (صدای گندەیا صدای گلوی اسپ در هنگام دویدن)
نسکە
نوسته، غَرَنگ، خَرارَه، هُک هُک، خَرویله. (فواق گریه، یعنی: نفس کندن از زور گریه)
نووکە
غُرّنگ، نِک، نِکّه، ناله، نال. (نالەی آهسته)
نووکە
نک، نکه، راه.
نووکە قەڵەم
نیش، سَرِ قلم.
نووکە نووک
نِک نِک. (تکرار برای نکثیر است.)
نکە
نک، نال، ناله، غُرَنگ. («نکە»، «ناڵە» صدای بیمار. «نچە» صدای مقدمەبیماری. «نووکە» صدای گریەآمیز.. «نقە» صدای زور کردن.)
نۆزکە
نَوزاد.
نۆکە زۆردە
دُلمُل.
نۆکە قەنی
نَخودچی، نَخودقندی.
نەرمەی گوێچکە
خاج، نرمەی گوش، بلگ گوش.
هاوزکە
هَمزاد، دوغَلو، تاونَک...
هیلکە
خاگ، خواگ، خایه، اَستینه، ٱستینه، آشینه، آشتینه، تُخم، تُخم مُرغ.
هیلکە و ڕۆن
هیلکە ڕیوی
تخم روباه. (علفی است کە ثمر آن شبیەبەخایە است)
هەرتاکە
هەرکەهەرکە
جکاره، اُباش، اوباش، اُباشه. (نژادهای مختلف)
هەسکە
خَنجه، سونانک.
هەشەکە
شاخشانه، توپ، توپیدن.
هەلۆرکە
جُنبَلو، چَنجَلی، آمد و رفت، نَوسان، رَفت و آمَد.