تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



کۆک
کوک (بخیه های دور)
کۆک
کِوک (کوک ساعت)
کۆکردن
کۆکردن
گِرد کردن، کود کردن
کۆکوو
تَواهه، خاگینه، خایه ریز، کوکو
کۆکین
کوکیدن، خوفیدن، خَویدن، سُرفیدن
کۆکەن
خَو، خَسور، کوه کند (هنگام علف بریدن کوه)
کۆکەنار
کوکَنار، نارکوک، نارکیو، پوست خشخاش
داکۆکی
کوشش، تلاش، جَخ، چَغ، دنبال کردن.
شەوکۆک
شب کوک، شب کوکه، شب کوکا (گدای بالای درخت یا منار که شب داد کند)
هاڵەکۆک
علفی است معروف.