مِهمانی، میهمانی، خَرام، سور.

چَز، کُپی، بوزنه، بوزینه، بهنانه، پَهنانه، مَیمون.

مَیمون، گُل مَیمون. ( گُلی است معروف.)

سیج، جَسک، رَنج، تواس، کفار، زغار، ازار، آزرَنگ، پَشَنگ.

آهنجان، جفاکش، جَسکی.

سَرده، چمانی، باده چی.

مگو!، نگو!

مگذار!، نگذار!.

نیم مَست، شیر مَست، شیرگیر.

هتل متل. (بازی معروفی است کەبچەها پلوی هم نشستەپاها را دراز می کنند و یکی استاد می شود و این کلمات را یکی یکی بر پاها می خواند، آخرین کلمەکە«هەڵیلووش» باشد بەهر پا افتاد آن را جمع می کند تا یک پا باقی بماند. کلمات از این قرار است: «هەتۆڵ مەتۆڵ، سەیی گەڕۆڵ، ئاردەکێ، ئاردانەکێ، مێخم کوتا، مێخ هەڵبەزی، تیکەی چەپم، لەینە بەزی، بەن سوور بام دا، عایلەمەنە خوام دا، کاسەی ماس، پڕ لە پووش، خودا دای، هەڵیلووش»

الّاکُلَنگ.

چشم بندک. (بازی بچەهاست و آن چنین باشد کەیکی بەحکم قرعەچشم دیگری را با دست میبندد و این کلمات را میخواند:هەنگوورێ مەنگوورێ، سیام بە بان گوورێ، نە تەقە بوو نە ڕەقە، زەردەواڵە بدا بە جێگەی حەقومەقانیەوە حەقە هنگام گفتن کلمە((حەقە)) دیگری با تلنگر بینی چشم بستەرا میزند، اگر زنندە را شناخت فورا رها شدە زنندە را سوار میشود و چشم او را با دست میبندد و کلمات مذکور را میخواند، بە همین قرار عمل میشود تا بازی ختم گردد.)

کَیوغ، اَژشند.

زانیخ.

پک دَرد.

چهارزانو.

چرک¬مرده. (لباسی را ناپاک شسته باشند.)

تیلا، وهَنگ.

پوپ، کاکول

کدودانه، کرم