تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



مەمکەفەرەنگی
شیرجامه، پستان دستی.
مەمکەڕەش
سیه پستان. ( زنی که به هر بچه ای شیر بدهد می میرد.)
مەمکەی پیاگ
پستان مُرد، چُچولو.
مەمڵەدەمێ
شیر خواره، شیر خوار.
مەمڵەکەت
بوم، مُرز، اُلکا، کشور، خاک، سرزمین.
مەمۆڵە
پستانَک، چُچولو.
مەمە
ماما، مامَک، دایه، تایه، مادَرَک.
مەمەر
پندگاه، پیشگاه، افراز، بُلندی.
مەمەر
طراز، بخشگاه، سَرچَشمه.
مەمەڕ
راه، راه گُذَر، رَه گُذر، گُذَرگاه، ، راه رَو.
مەن
من، سنگ. (شرعاً 180 مثقال است. من تبریزی یعنی هشت عباسی 640 مثقال است، و من بقالی یعنی نه عباسی 800 مثقال می باشد.
مەن
مَند، وَند، وَر، خاوند. (تنها استعمال نمی شود، « دانشمه ن» یعنی: دانشمند یا دانشور و ...)
مەن بەقاڵی
مَنِ بقالی، مَنِ نُه عَباسی. (هشتصد مثقال)
مەنتەر
مَنتَر، گرفتار، بسته شده.
مەنتەر
مَندَل، مَندَله. ( دایره ی احضار ارواح)
مەنتەشە
مَنتَشه، مَنتَشا، چوب دست.
مەنجۆخ
مَنجوق، ماهچه، مَهچه. ( ماهچه ی بیرق)
مەنجێڵ
دیگ، قَزغان، پاتیل، تیان، تنگیره.
مەنجێڵە
کُنجُده، کُنجُدَک، کَلمَک، بادژ، بادش.
مەنجەنێق
قرا، کُلکُم، یَلکَن، بَلکَن، مَنگَنیک، مَنجَنیک، مَنگَنه. ( فلاخن بزرگ)