تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



بزەن بەهادور
بزن بهادر، جَنگجو، دَلیر.
بەها
بَه!، پَه!، خَە!، پَخ!، خوش! (کلمەی تحسین است، گاهی در توبیخ هم استعمال می¬شود.)
بەها
اَرج، اَرز، اَخش، آخَش، ارزش، اَرجش، بَها.
بەهار
بَهار، نوبَهار، بهامین. (چمن¬آرا، گل¬آور، جان پرور).
بەهار
شکوفه، غنچه، بهار.
بەهار¬بەن
بَهاربَند.
بەهانه
بهانه، انگیزه، دست¬آویز.
بەهرەچه
بهره، درآمد.
بەهق
بَهَک، سَرچَپ.
بەهەشت
بَهَشت، گَشتا، اُجماج، مینو، منو، پردوس.
بەهەشت
سپهرار. (هوای اتری، هوای لطیف، هوای خوش.)
بەهەوادا ڕوین
به هوا رفتن. (خس و خاشاک مثلاً.)
هەمیشە بەهار
میشا، زَراوِشان، آردَم، آبرون، آدرگون، بیش بهار، همیشەبهار، همیشەجوان. (در«برهان»، « هیری»، «خیری» را همیشەبهار نوشته، ولی در «تحفەی طب» «خیری» را بە معنی شب بو نوشتەاست.)
گەنم بەهارە
گَندُم بَهاره.
دووبەهەم دان
دوبەهم زدن، چُغُلی.
هەزاربەهەزار
بُلَند.