تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



ئاوی ها بە بێڵەو.
لولنگش آب می گیرند. (کنایە از نفاذ امر و اقتدار است.)
ئەمر بە مەعروف [و] نەهی لە مونکەر
دە، دەیوپد، (خوب کن بد مکن.)، واداشت و بازداشت.
بە¬¬رنوێژی
پیشنمازی، پیشوایی.
داگیە بە ژێر تلەیا
فَتوده، آغالیده شده.
دای بە چاویەو
زد توی چشمش.
دای بە ژێر چناکەیا
تودهن زدن.
دڵ بە یەکاهێنان
دل بە هم خوردن، دل آشوب کردن.
دیانی گرت بە خوەیا
مولید، شکیبید، دندان گزید، تاب آورد.
دەس بە دەسادان
بَشلیدن، پَشلیدن، دَست بردست زدن.
دەس بە سینە
دەم بوونە تەڵەی تەقیاگ –›دەم بوونە تاق چرادان دەم بە ئاو کوڵاتگا کردن
دهن سوزاندن، دهن بە آب داغ فرو بردن. (سگ را از تولگی دهن بە آب داغ فرو میبرند، کە دیگر بزرگ هم بشود نزدیک آش و دیگ نمی رود.)
دەم بە یەکاهاتن
ژاژیدن.
دەم هاتن بە یەکا
دەنگ بە دەنگ یەک دان
فرودَست، جُفتی، صدا جفت کردن.
سین بە «ث» کردن
سین را ثا گفتن (مانند لهجه کلیمیها)
نمەک بە حەرام
کورنَمَک، نَمَک ناشناس.
هەڵم بە دەسا کردن
بردست دمیدن. (از سرما)
واسڵ بە حەق
نَرسی، مرد خدا، خداشناس، بەخدا رسیده.
کوتانن بە زەوینا
زمین زدن (در کُشتی)
گوم بە!
گم شَو!، رَدشَو!، برو!، دورشو!
برس بەس چوون
گرسنگی بستەشدن، گشنگی بند آمدن.
بزەن بەهادور
بزن بهادر، جَنگجو، دَلیر.
بگرەو بەرده
بگیر و ویل کن، بگیر و بَردِه.
بۆ بەرەودان
بێخ بەستن
بیخ بستن، ریشه کردن.
بەئاگرا گرتن
روی آتش گرفتن. (چوب مثلاً کەنرم شود.)
بەئەم جۆره
بەئەو جۆره
بەآن جور، آن جور، آن چنان، آن سان، آن دون، آذون.
بەبان
بچەگان، بچەها.
بەبر
بَبر. (درندەای است در بین شیر و پلنگ.)
بەبله
بچه، بچەی کوچولو.(تصغیر «بەبه» است.)]
بەبلەبەبان
بچه. (بچەی شیرخواره.)
بەبه
بچه. (بچەی شیرخواره.)
بەبه
ببه. (حکایت صدای بچەاست.)
بەبەر
اَزبَر، ازیاد.
بەت
بَت، مُرغابی، اُردک.
بەت
بَت، مُرغابی.
بەتاره
بَتاره، سَمَر، سمه، پشَنجه، کُرُند، کُرَنده، گُرَنده، گُرَنگه، گَزنده، کَزنده، غَرواشه، لیف، لیفه.
بەتانه
بَتانه. (سریش و آرد ارّەبا هم خیس می کنند و نجاران برای گرفتن درز و سوراخ کار استعمال می نمایند.)
بەتانوپوا هاتن