وشەدان

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان

X وشە

دەرئەنجام: 22

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

کید

[ا. ع ]

(کەید – keyd)

حيله، فێڵ، تەڵەکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اکیدنە

[ع - ص ]

(ئیکیدنە - ikîdne)

ژیژکی ئوسترالیایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

باهکیدن

[مص.م ]

(باهەکیدەن - bahekîden)

ئەشکەنجەدان، ئازاردان. لێدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ترکیدن

[مص ]

(تەرکیدەن - terkîden)

تەرەکین، درزبردن، قڵیشان، تەقین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ترکیده

[ا. مف ]

(تەرەکیده - terekîde)

درزبردوو، شەق بردوو، قەڵەشاو، تەقیوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تکیدن

[مص ]

(تەکیدەن - tekîden)

تەکاندان، غاردان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تکیده

[ص ]

(تەکیده - tekîde)

داتەکیو، باریک و بنێس، لەڕولاواز، سیسەڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خشکیدن

[مص.ل ]

(خوشکیدەن - xuşkîden)

وشک بوون، سیس بوونی گیاو روەکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خشکیده

[ص.مف ]

(خوشکیدە - xuşkîde)

وشک بوو، ژاکاو، سیس بوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رکیدن

[مص. ل ]

(ره کیده ن - rekîden)

خوته و بۆڵه کردن له بن لێوانه وه، که سێک له داخانا له به ر خۆیه وه ببۆڵێنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زکیدن

[مص. ل ]

(زه کیده ن - zekîden)

خوته و بۆڵه، خوتاندن، بۆڵاندن له بن لێوانه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فروچکیدن

[مص. ل ]

(فورووچەکیدەن - furûçekîden)

داچۆڕان، چۆڕانەوه، تکانەوه، چکانەوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

لوکیدن

[مص.ل ]

(لوکیدەن - lûkîden)

لۆقەکردنی ئەسپ و وڵاخێن بەرزە، بە چوار چنگۆڵە رۆیین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مکیدن

[ا. ع ]

(مەکیدەت - mekîdet)

حیلە، فێڵ، فریووتەفرەدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مکیدن

[مص. م ]

(مەکیدەن - mekîden)

مژین، مژتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چروکیدن

[مص. ل ]

(چروکیدەن - çrûkîden)

چرچ بوون، لۆچ بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چکیدن

[مص. ل ]

(چەکیدەن - çekîden)

تکان، چکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چکیدە

[ا. مف ]

(چەکیدە - çekîde)

تکاو، چکاو، گوشراو، دڵۆپێندراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ژکیدن

[مص. ل ]

(ژه کیده ن - jekîden)

بۆڵاندن، خوته خوتکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اکید

[ع - ص - ]

(ئەکید - ekîd)

مکوم، قایم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تاکید

[مص. ع ]

(تەئکید - te' kîd)

دووپات کردن، سەلماندن، تەئکید کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

توکید

[مص. ع ]

(تەوکید - tewkîd)

دووپات کردنەوه.

1 2