وشەدان

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان

X وشە

دەرئەنجام: 203

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرازیرکردن

[مص. م ]

(سه رازیرکه رده ن - serazîr kerden)

سه رنگون کردن، ژێروبانکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سربرکردن

[مص. ل ]

(سه ربه رکه رده ن - serber kerden)

سه ربه رزکردن، راپه ڕین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سربلندکردن

[مص. م ]

(سه ربوله ند که رده ن - serbulend kerden)

سه ربه رز کردن، خۆنواندن، شانازی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرندکردن

[مص. ل ]

(سه ره ند که رده ن - serend kerden)

سه ره نکردن، بێژانی چه وولم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرکردن

[مص. ل ]

(سه رکه رده ن - serkerden)

ده ست پێکردن، ده ست پێکردنی قسه و ئه فسانه یان گریان و ناڵین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرکردن

[مص. ل ]

(سه رکه ردن - serkerden)

به سه ربردن، هاوژینی و به سه ر بردنی ژیان له گه ڵ که سێکدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرکرده

[ا. ص ]

(سه رکه رده - serkerde)

سه رده سته، فه رمانده، سه ره ک خێڵ، سه رکرده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوارکردن

[مص. م ]

(سه ڤار - sevarkerden)

سوارکردن، دانانی نگین له سه ر ئه نگوستیله.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکردن

[مص.م ]

(شیکەردەن ـ ikerdenș)

شکارکردن، شکاندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکرده

[ا.مف ]

(شیکەرده ـ iker deș)

ڕاوکار، تێکشکاو ، شکاو .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیرکردن

[مص.م ]

(شیرکه رده ن ـ șîrkerden)

دنەدان ، زات و ه به رنان ، هاندان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صفاکردن

[مص.م ]

(سه فا که رده ن ـ sefakerden)

شادی کردن،ئاشتی کردن،سازش کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صفراکردن

[مص.م ]

(سه فراکه رده ن - sefrakeden)

توڕه بوون، رشانه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غرغرکردن

[مص. م ]

(غورغورکەردەن - xur xur kerden)

بۆڵەبۆڵ کردن، تووڕە بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غزاکردن

[مص. ل ]

(غەزاکەردەن - xezakerden)

غەزاکردن، جەنگین دگەڵ دژمنی دیندا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فخرکردن

[مص. ل ]

(فەخر کەردەن - fexr kerden)

خۆ هەڵکێشان، بەخۆنازین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فداکردن

[مص. م ]

(فیداکەردەن - fida kerden)

قوربانی کردن، خۆ فیداکردن لە پێناوی مەبەستێک یان کەسێک، گیان فیداکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فرشکردن

[مص. م ]

(فەرش کەردەن - ferş kerden)

ڕاخستنی فەرش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فروکردن

[مص. م ]

(فورووکەردەن - furû kerden)

تێ کردن، تێ بردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فروگذارکردن

[مص. ل ]

(فورووگوزارکەردەن - furû guzar kerden)

درێغی کردن، پشت گوێ خستن، تەخسیرکردن.