وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استکانە

[ع - مص - ل ]

(ئیستیکانە - istikane)

ملکەچی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکات

[ع - مص - م ]

(ئیسکات - iskat)

بێدەنگ کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکادر

[ا ]

(ئیسکادر - iskadr)

بەشێک لە هێزی دەریایی کە چەند کەشتییەکی جەنگی لەگەڵە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکادران

[ا ]

(ئیسکادران - iskadran)

سواران، ژمارەیە لە سەربازی سوارە بەرانبەر بە بەتالیۆنێکی پیادە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکادریل

[ا ]

(ئیسکادریل - iskadrîl)

تیپی دەریایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکار

[ع - مص - م ]

(ئیسکار - iskar)

مەست کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکارید، اسکاریس

[ا ]

(ئیسکارید، ئیسکاریس - iskarîd, iskarîs)

جۆرە کرمێکە لە ریخۆڵەی مرۆڤدا پەیدا دەبێت و ئازار بە ریخۆڵە دەگەیەنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکاف

[ع - ص ]

(ئیسکاف - iskaf)

پینەدۆز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسکان

[ع - مص - م ]

(ئیسکان - iskan)

ئارام کردن، نیشتەجێکردن، ئاکنجی کرن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشتکاء

[‌ع - مص - ل ]

(ئیشتیکاء - iştika)

شکایە تکردن، گلە یی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشکار

[ص ]

(ئاشکار - aşkar)

ئاشکرا، دیار، خویا، بەرچاو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشکار

[ا ]

(ئیشکار - işkar)

ڕاو وشکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشکاف

[ا ]

(ئیشکاف - işkaf)

درز، کون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشکال

[ع - ا ]

(ئەشکال - eşkal)

شێوەو شکڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشکال

[ع - مص ل ]

(ئیشکال - işkal)

زەحمە تی. دژواری.ئاڵۆزی کارێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اصطکاک

[ع - مص - ل ]

(ئیستیکاک - istikak)

پێکدادانی دوو شت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اعتکاف

[ع - مص - ل ]

(ئیئتیکاف - I’tikaf)

چوونە خەڵوەت بۆ عیبادەت. خەڵوەتگیری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

افتکاک

[ع - مص - ل ]

(ئیفتیکاک - iftikak)

لێک جیابوونەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

افکار

[ع - ا ]

(ئەفکار - efkar)

هزرو بیران.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

امکان

[ع - مص - م ]

(ئیمکان - imkan)

توانا بوون بەسەر کارێکدا، چەسپاندن.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان