وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دعاوی

[ع ]

(ده عافی - deavi)

مرافەعه، هو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دعوی

[مص. ع ]

(دەئقا - deva)

شەر، ناخوشی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دموی

[ص.ن.ع ]

(دەمەقی - demevi)

خویناوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دنیاوی

[ص.ن - ع ]

(دونیافی۔ dunyavi)

دنیایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دهلوی

[ص.ن ]

(دیهلەفی - dihlevi)

خەلکی دهلی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوی

[ص.ع ]

(دەفی - devi)

نەخوشی، که ودەن، گیل، گەوج.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوی

[ا.ع ]

(دەفیی - devyi)

دەنگدان¬وه، ولنگه، زایەله.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رادبوی

[ا. مر ]

(رادبووی - radbûy)

جۆره رووه کێکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

راهروی

[ا. مص ]

(راهڕه ڤی - rahrevî)

پڕوسه یان کرده ی رێوه رۆیشتن، سلوک (زاراوه ی سۆفیگه ری).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

راهوی

[ا ]

(راهوڤی - rahuvî)

ئاهه نگێکی کۆنی مۆسیقای ئێرانییه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

راوی

[ا. فا - ع ]

(راڤی - ravî)

گوتیار، که سێک حیکایه تێ له که سێکی دییه وه بگێڕێته وه، که سێک که قه سیده ی شاعیر به ده نگ و ئاوازی خۆش له لای میرو مه لیک و گه وره پیاوان بخۆێنێ، حیکایه تبێژ، گێڕه ره وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ربوی

[ص. ن ]

(ره به ڤی - rebevî)

ڕێباخۆری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رحوی

[ص. ن. ع ]

(رە هە ڤی - rehevî)

ده ستاڕئاسایی، بزاڤی بازنه یی، ئاش ئاسا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رهاوی