وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صوامع

[ا.ع ]

(سه ڨامیءـ sevamê’)

دێری ره به نان،کونجی ده روێشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صوان

[ص.ع ]

(سو ڨان ـ suvan)

کۆمه دی، سه ندوقی جلکان یان کتێبان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضوابط

[ا.ع ]

(زه ڨابیت ـ zevabit)

یاساو،رێسا،زه بت و ره بتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضواحک

[ا.ع ]

(زه ڨاهیک ـ zevahik)

ددانێن پێشه وه که ده می پێکه نیندا ده رده که ون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضواحی

[ا.ع ]

(زه ڨاهی ـ zevahî)

ئاوه دانی ده و روبه ری شار،به رز،ئاشکراو دیار،خوویا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضوارب

[ا.ع ]

(زه ڨاریب ـ zevarib)

تاریکه شه و،شوێنی نزم و هه مواری چڕه دارستان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ضواری

[ا.ص.ع ]

(زه ڨاری - zevarî)

گیانله به رانی دڕنده ی وه ک : شێرو به ورو گورک و...، هۆڨان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبل خوار

[ص.فا ]

(ته بل خوار ـ tebil xae)

زۆر خۆر، مفته خۆر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبل نواز

[ص.فا ]

(ته بل نه ڨاز ـ tebil nevaz)

ده هۆڵژه ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طوائف

[ص.فا.ع ]

(ته ڨائیف ـ teva’if)

جماعه ت، گروپ،ده سته،تایفه،تیره.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طوائل

[ا.ع ]

(ته ڨائیل ـ teva’îl)

دوڵه مه ندی، کینه، دژمنی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طوابع

[ا.فا.ع ]

(ته ڨابیع ـ tevabî’)

سروشت،چاپکار،مۆر، پول، هه ر شتێ نیشانه یه کی پێ لێبدرێ، خه تم، موستیله.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طوابق

[ا.ع ]

(ته ڨابیغ - tevabîx)

تاوه، که رپوچی گه وره.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طواحن

[ا.ع ]

(ته ڨاحین ـ tevaĥin)

کەڵبه ، ددانی هاڕه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طواحین

[ا.ع ]

(ته ڨاحین ـ tevaĥîn)

ئاش،ئاسیاوان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طوارف

[ا.ع ]

(ته ڨاریف ـ tevarif)

ماڵی تازه وه ده ست هاتوو، سه روه ت و سامانی له پڕو زۆر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طوارق

[ا.ع ]

(ته ڨاریغ ـ tevarix)

قه وماو، به ڵا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طواریس

[ا.ع ]

(ته ڨاڨیس - tevavîs)

تاووسان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طواشی

[ص.ع ]

(ته ڨاشی - tevașî)

خه سیو، گونده ر هێراو، خواجه سه را.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طواغی

[ا.ع ]

(ته ڨاغی ـ tevaxî)

یاخی و سه رکێشان.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان