تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاهده
[ا.فا ]
(شاهیده - șahide)
جوان،دڵبەر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاهدوش
[ص.مر ]
(شاهید¬ڨەش - șahi veș)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شهداء
[ا.ع ]
(شوهه داء ـ heda’șû)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شهدانج
[ا.مر ]
(شەهدانج ¬ـ șehdanc)
شادانه ، جۆره گیایه که.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عهدە
[ا.ع ]
(ئوهدە - uhde)
زەمانەت، کەفالەت، پەیمان، سزا، عۆدە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عهدەدار
[ص.فا ]
(ئوهدەدار - uhdedar)
پەیماندار، کەسێک پەیمان یان بەڵێنی دابێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مشاهدە
[مص. ع ]
(موشاهەدە - muşahede)
تەماشاکردن، روانین، دیتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاهدە
[مص. ل. ع ]
(موئاهەدە - mu᾿ahede)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منهدم
[ص. ع ]
(مونهەدیم - munhedim)
وێران و خەرابە، داروخاو، روخاو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مهدی
[ا. مف. ع ]
(مەهدی - mehdî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نگاهدار
[ص. فا ]
(نیگاهدار - nigahdar)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نگاهداری
[ا. مص ]
(نیگاهداری - nigahdarî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نگاهداشت
[ا. مص ]
(نیگاهداشت - nigahdaşt)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
نگاهداشتن
[مص. م ]
(نیگاهداشتەن - nigahdaşten)
پاراستن، راگرتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وهدە
[ا. ع ]
(ڤەهدە - vehde)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کاهدان
[ا. مر ]
(کاهدان – kahdan)
کادێن، لۆده، عەماری کا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کلاهدار
[ص. فا ]
(کولاهدار - kulahdar)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کلاهداری
[ا. مص ]
(کولاهداری - kulah darî)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ازهد
[ع - ص ]
(ئەزهەد - ezhed)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تشهد
[مص. ع ]
(تەشەه هود - teşehhud)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تعاهد
[مص. ع ]
(تەئاهود - teahud)
پەیمان بەستن، وەئەستۆگرتن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تعهد
[مص. ع ]
(تەئەهود - teehud)
لە ئەستۆگرتنی کارێک، پەیمان بەستن، بەڵێن دان، خه-مخواری.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جهد
[مص. ع ]
(جەهد - cehd)
کۆشش کردن، هەوڵدان، تەقەلادان، زەحمەتکێشان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جهد
[ا. ع ]
(جوهد - cuhd)
کۆشش، توانایی، شینگ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهد
[ا. فا ]
(زاهید - zahid)
خواناس، که سێ که دنیا بۆ قیامه ت ته رک بکات و خه ریکی تاعه ت و خوا په رستی بێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زهد
[مص. ع ]
(زوهد - zuhd)
خواپه رستن، پشتکردنه دنیاو رووکردنه عیباده ت.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاهد
[ا.فا.ع ]
(شاهید - șahid)
شایەت، گەواهیچی، ماشوق، دڵبەر، دڵدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاهد باز
[ص.فا ]
(شاهید¬باز - șahid baz)
جوان باز، (لەگەڵ¬ کوڕ یان ژندا)، هەتیوباز، ژن¬باز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شاهد پرست
[ص.فا ]
(شاهید¬پەرەست - șahidperest)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شهد
[ا.ع ]
(شه هد ـ șehd)
هه نگوین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شواهد
[ا.ع ]
(شیواهید ـ șivahid)
شایه تان ، بەڵگەکان .
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عهد
[مص.م.ع ]
(ئەهد - ehd)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عهد جدید
[ا.مر ]
(ئەهدی جەدید - ehdi cedȋd)
پەیمانی نێ، ئەو کتێبه پیرۆزانەی که پاش مەسیح نووسراون، ئینجیل.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عهد قدیم
[ا.مر ]
(ئەهدی غەدیم - ehdi xedȋm)
پەیمانی دێرین، ئەو کتێبه پیرۆزانەی پێش مەسیح نووسراون، تەورات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فرهد
[ا. ع ]
(فەرهەد - ferhed)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فهد
[ا. ع ]
(فەهد – fehd)
پڵینگ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متزهد
[ا.فا.ع ]
(موتەزەهید - mutezelid)
تەرکە دنیا، عیبادەتکەر، خواناس.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
متعاهد
[ا.فا.ع ]
(موتەئاهید - mute’ahid)
هاوپەیمانی.