وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهائم

[ا.ع ]

(بەهائیم - beha’im)

حەیوانات، ئاژەڵان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهائی

[ص. ت ]

(بەهائی - behaî)

بەهایی، پەیڕەوی ئاینی بەهایی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهادر

[ص. ت ]

(بەهادور - behdur)

دلاوەر، ئازا، دلێر، بوێر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهار

[ا ]

(بەهار - behar)

وەرزی بەهار، بت، بتخانه، ئەتەشگەدن، ناوی پەرستگەیەک بووه له به-ڵخ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهاربند

[ا ]

(بەهاربەند - beharbend)

تەویلەی بێ ئاسمانه که بەهاران و هاوینان ولاخی لێ ده-بەستنەوه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهارستان

[ا. مر ]

(بەهاریستان - beharistan)

باخی میوە و گوڵان، بتخانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهاره، بهاری

[ص.ن ]

(بەهاره، بەهاری - behare, beharî)

بەهاره، بەهاری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهاز

[ا ]

(بیهاز - bihaz)

ئەسپی رەسەن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهامین

[ا ]

(بەهامین - behamîn)

وەرزی بەهار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهانه

[ا ]

(بەهانه - behane)

بیانوو، پەڵپ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهانەجو

[ا.فا ]

(بەهانەجوو - behanecû)

بیانووگر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

بهاگیر

[ا. فا ]

(بەهاگیر - behagîr)

گرانبایی، بەنرخ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تازه بهار

[ا. مر ]

(تازه بەهار - taze behar)

نەوبەهار، گوڵی تازه پشکوتوو، جوان، تەڕو تازه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تباهانیدن

[مص ]

(تەباهانیدەن - tebahanîden)

ڕزاندن، ژاکاندن، خراپ کردن، زایه کردن، له نێو بردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ترهات

[ا. ع ]

(توڕەهات - turehat)

توڕەهات، قسەی قۆڕو بێ مانا، هەرزەوێژی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تهاتر

[مص. ع ]

(تەهاتور - tehatur)

گۆڕینەوەی کاڵا، بەدرۆخستنەوەی یەکتر، شەڕکردنی به ناهەق له نێوان دوو کەسدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تهاجم

[مص. ع ]

(تەهاجوم - tehacum)

هێرش کردنه سەر¬ یەک، پەلاماردانی یەکتری، هەڵمه-تدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تهانی

[مص. ع ]

(تەهانی - tehanî)

پیرۆزبایی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تهاون

[مص. ع ]

(تەهاڤون - tehavun)

لەبەرداهێنان، سووک کردن، پشت گوێ خستن، فه-رامۆشکاری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تهاویل

[مص. ع ]

(تەهاڤیل - tehavîl)

ترساندن، گوڵی رەنگاوڕەنگی بەهار، رەنگی جیاوازی وەک سوورو زەردو کەسک.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان