تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
من
[ض ]
(من - men)
من.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
من
[ا ]
(مەن - men)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
من
[ا. ع ]
(مەنن - men)
ئەوەی یەزدان بیدات، ئەوەی کەسێک بە یەکێکی ببەخشێ، گەزۆ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
من تشا
[ا ]
(مەن تەشا - menteşa)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جای¬مند
[ص ]
(جای¬مەند - cay mend)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوش منش
[ص ]
(خوش مەنیش - xûş menîş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
خوش منظر
[ص ]
(خوش مەنزەر - xûş menzer)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
دولت مند
[ص ]
(دەولەتمەند - dewletrend)
دەولەتمەند، زەنگین، دەسترو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
روزی مند
[ص ]
(روزی مه ند - rûzî mend)
خاوه ن رزق و رۆزی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سگ منش
[ص. مر ]
(سه گ مه نیش - seg meniş)
به دخوو، بێ ئه ده ب، هه ڵه پاس، سه گ ره سه ن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
شکوه مند
[ص ]
(شوکوە مه ند ـ șukûh mend)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صاحب منصب
[ا.ص ]
(ساحیب مه نسه ب ـ saĥib menseb)
خودان پله و پایه ی گه وره (ده وڵه تی یان له شکه ری).
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
طالع مند
[ص.مر ]
(تالیء مه ند ـ tali’mend)
به شانس، به به خت ، شانسدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
علاقە مند
[ا.ص ]
(ئیلاغه مەند - ilaxe mend)
پەیوەنددار، دۆستدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مناب
[مص. ع ]
(مەناب - menab)
لەبری، ئەنجامدانی کارێک لە جیاتی کەسێک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منابر
[ا. ع ]
(مەنابیر - menabir)
مینبەران، سەکۆیان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منابع
[ا. ع ]
(مەنابئ - menabi᾿)
سەرچاوان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منات
[ا. ع ]
(مەنات - menat)
ناوی بتێک بووە کە هەندێ تایفەی عەرەب بەر لە ئیسلام پەرستوویانە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منات
[ا رو ]
(مەنات - menat)
دراوی باوی رووسی کە بەرانبەر بە کوپیکە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مناجات
[مص. ل. ع ]
(موناجات - munacat)
ڕازو نیاز کردن، رازی دڵی خۆت بە کەسێک بڵێی، رازو نیاز کردن لەگەڵ خوادا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مناخ
[ا. ص ]
(مەناخ - menaz)
شوێنی کراوە، شوێنی تەنگ، شوێنی نیشتەجێ بوون، نیشتمان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منادم
[ص. ع ]
(مونادیم - munadim)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منادمت
[مص. ل. ع ]
(مونادەمەت - munademet)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
منادی
[ا. فا. ع ]
(مونادی - munadî)
جاڕدەر، جاڕچی.