(موهکه‌م - muhkem)

مکووم، قایم.

(موهکه‌مات - muhkemat)

ئەو ئایەتانەی که مانایان روون و ئاشکرایەو پێویستیان به تەئویل و شرۆڤان نییه.

(مه‌هکه‌مه‌ - mehkeme)

دادگا.

(مه‌هکووم - mehkûm)

مەحکوم، حوکمدراو.

(مه‌هکووک - mehkûk)

تاشراو، رنراو.