وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلب

[مص. م . ع ]

(سه لب ـ selb)

له مێخه دان، له خاچدان،ده رهێنانی چه وری و مۆخ له ئێسقان، برژانی گۆشت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلب

[ا . ع ]

(سو لوب ـ sulub)

چه لیپا، خاچ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صلب

[ص . ع ]

(سو لب ـ sulub)

توند، به هێز،قایم،درشت،بڕبڕه ی پشت، که مه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طالب

[ا.فا ]

(تالیب ـ talib)

خوازیار،داواکار،قوتابی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طحلب

[ا.ع ]

(توهله ب - tuhleb)

قه وزه،کڨژ،گوو قورباقه،جله شینه ی سه ر ئاو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلب

[مص.م .ع ]

(ته له ب ـ teleb)

ویستن،داواکردن،قه رز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلب

[ا.ص.ع ]

(تیلب ـ tilb)

داواکار،خوازبێنیکه ر، خوازیار، داخواز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلب

[ا .ع ]

(ته له ب ـ teleb)

داواکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلب

[ا .ع ]

(تو ﻟﻟه ب ـ tulleb)

داواکاران،خوازیاران.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلب

[ا.ع ]

(ته لوب ـtelub)

خوازه لۆک، داواکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طلب

[ا.ع ]

(تولب ـ tulb)

گروپ،ده سته یه ک، کۆمه ڵه یه کع فه و جێک له شکرێک، جه ماعه تێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غالب

[ا.فا.ع ]

(غالیب - xalib)

زاڵ، سەرکەوتوو، زیادە، فراوان، زۆر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غالب امدن

[مص.ل ]

(غالیب ئامەدەن - xalib ameden)

سەرکەوتن، زاڵبوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غالب شدن

[مص.ل ]

(غالیب شودەن - xalib șuden)

سەرکەوتن، زاڵبوون، زاڵ گومان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غالب ظن

[ا.مر ]

(غالیب زەن - xalib zen)

گومانی زاڵ، زاڵ گومان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غلب

[مص. ع ]

(غەلەب - xeleb)

زاڵبوون، سەرکەوتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غوغا طلب

[ص. فا ]

(غەو‌غا تەلەب - xewxa teleb)

ئاژاوەخواز، ئاژاوەگێڕ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فتە طلب

[ا. مر ]

(فەتە تەلەب - fete teleb)

چەک خواز، سفتە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قالب

[ا. ع ]

(غالیب – xalib)

قاڵب، بۆته، قاڵبی قۆندەره، لەش و بە¬دەن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قلب

[مص. م. ع ]

(غەلب – xelb)

قڵپ کردنەوه، نخون کردنی شتێک، ئاوەژووکردن، زێڕو زیوی قەڵب.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان