تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عید
[ا.ع ]
(ئید - id)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عیدان
[ا.ع ]
(ئیدان - idan)
دار، چیلکه، چوکڵان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عیدگاە
[ا.مر ]
(ئیدگاهـ - idgah)
ئەو شوێنەی نوێژی جەژنی لێ بکەن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بلعیدن
[مص - م ]
(بەلعیدەن - bel’îden)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
بعید
[ص. ع ]
(بەعید - beîd)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تبعید
[مص. ع ]
(تەبئید - teb’id)
دوورخستنەوه، شار بەدەرکردن، نەفی کردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تصعید
[مص. ع ]
(تەسعید - tes’îd)
بەرزبوونەوه، بەرزکردنەوه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سعید
[ص. ع ]
(سه ئید - se’îd)
به خته وه ر، شاد.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صعید
[ا.ع ]
(سه ئید - se’îd)
گڵ،خۆڵ،قه بر،گۆڕ،رێگه،زه وی راستانی و رووته ن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معید
[ص. ع ]
(موئید - mu᾿îd)
زیرەک، بە ئەزموون، کارامە، کەسێک کارێک دووبارە بکاتەوە، ئەوەی وانە بۆ قوتابیان دووبارە بڵێتەوە.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
مواعید
[ا. ع ]
(مەڤائید - meva᾿id)
وەعدەگا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
وعید
[مص. ل. ع ]
(ڤەئید - ve᾿îd)
هەڕەشە کردن، هەڕوگەفکردن.