وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عامیانه

[ق.ص ]

(ئامیانه - amîyane)

عه وامان، ئۆمیانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عانات

[ا.ع ]

(ئانات ـ anat)

ڕه وه که ره کێوی، تووکه به ر، به ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاند

[ا.فا.ع ]

(ئانید ـ anid)

سه رسه خت، شه ڕانیع که چڕه و ، که سێک له رێی راست لابات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عانه

[ا.ع ]

(ئانه ـ ane)

ماکه ر، تووکه به ر، به ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عانی

[ص.ع ]

(ئانی ـ anî)

یه خسیرع به ندی، ملکه چ، زه لیل و زه بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عانییه

[ص.ع ]

(ئانییه ـ anîye)

یه خسیرو به ندی و گیرۆده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاهات

[ا.ع ]

(ئاهات ـ ahat)

خه وش و عه یب، به ڵاو ناڕه حه تی ، دژواری و سه ختی و ته نگانه، فه سادکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاهر

[ص.ع ]

(ئاهیر ـ ahir)

زیناکار، داوێن پیس.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاهل

[ص.ع ]

(ئاهیل ـ ahil)

ژنی بێ مێرد، پاشای گه وره، شاهانشا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاکف

[ا.فا.ع ]

(ئاکیف ـ akif)

گۆشه گیر،خەڵوه نشین،له جیهانی عیرفاندا به که سێک ده گونرێ ده ستبه رداری دنیابێ و هه ر خه ریکی خواپه رستی بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عایق

[ا.فا ]

(ئایێق ـ ayêq)

ته گه ره، کۆسپ، به رهەڵست، ماده ی نه گه یه نه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دعائیم

[ا.ع ]

(دەئائیم - deaim)

کولەکه، پایه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ابتعاد

[ع - مص - ل ]

(ئیبتیئاد - ibtiad)

دوورکەوتنەوە، دوورخستنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ابعاد

[ع - مص - م ]

(ئیبئاد - ib,ad)

دوورخستنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ابعاد

[ع - ا ]

(ئەبئاد - eb,ad)

مەودا، رەهەند، دوور.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اتعاب

[ع - مص ]

(ئیتعاب - it,ab)

ماندووکردن، زەحمەت دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اتعاظ

[ع - مص ]

(ئیتیئاز - ittî,az)

پەند وەرگرتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ادعاء

[ع - مص - ل ]

(ئیدیئاء - iddia’)

داواکردن، شکایەت کردن، سکاڵا کردن، داد بردنە بەر دادگا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اذعان

[ع - مص - م ]

(ئیزئان - iz’an)

مل دانەخت، ئیعتراف، گوێڕایەڵی، قەبوڵکردن، ئیقرار، ملکەچبوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اربعاء

[ع - ا ]

(ئەربیئاء - erbi’a’)

چوارشەممە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارتعاش

[ع - مص - ل ]

(ئیرتیعاش - irti,aş)

لەرزین، لەرزە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارعاء

[ع - مص - م ]

(ئیرئاء - ir’a’)

لەوەڕاندن، دڵسۆزی کردن، بەخشین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ازعاج

[ع - مص - م ]

(ئیزئاج - iz’ac)

هەڵکەندن، ناڕەحەتکردن، بێزارکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استبعاد

[ع - مص ]

(ئیستیبعاد - istibad)

دووری، دوورکەوتنەوە، دوورخستنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استدعاء

[ع - امص - مص - م ]

(ئیستدئاء - istid’a’)

داخوازی، داواکردن، تکاو دوعاکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استرعاء

[ع - مص - م ]

(ئیستیرئاء - istir’a’)

ئاگاداری کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استسعاد

[ع - مص - م ]

(ئیستیسئاد - istis’ad)

بەختەوەری خوازی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استضعاف

[ع - مص - م ]

(ئیستیزئاف - istizaf)

زەعیف و لاوازی، لاوازکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استعادە

[ع - مص - م ]

(ئیستیئادە - istiade)

گەڕانەوە، خووگرتن بە شتێکەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استعاذە

[ع - مص ل ]

(ئیستیئازە - isti’aye)

پەنا خواستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استعارە

[ع - مص - م ]

(ئیستیئارە - istiare)

خواستن.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان