وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارض

[ا.فا.ع ]

(ئاریز ـ ariz)

پێشهات،ئه وه ی که پێش بێ و زوو بڕوات، عه رزکار، ته ختی ده موچاو،چاره،روخسار،روو،شکاتکار،رووداو،قه وماو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارض شدن

[مص.ل ]

(ئاریزشوده ن ـ arizșuden)

ڕوودکان، سکاڵاکردن، دادخوازی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضه

[ا.فا.ع ]

(ئاریزه ـ arize)

شتێ که پێش بێ،پێشهات، رووداو،قه وماو، نه خۆشی، به ڵا، رووداوی چاوه ڕوان نه کراو، پێویستی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضی

[ص.ع ]

(ئاریزی - arizî)

ناپایه دار،ره وته نی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارضین

[ا.ع ]

(ئاریزین ـ arizeyn)

هه ردوو رووی ده موچاوع هه ر دوولای چاره، هه ردوو لای رووخسار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارف

[ا.فا.ع ]

(ئاریف - arif)

دانا،به سه برو حه و سه ڵه، خواناسع حه کیمی ره بانی ع سۆفی، ده ڵێن عارف که سێکه بۆیه خوا ده په رستێ چونکه شایسته ی عیباده تهع نه ک به ئومیدی پاداشت یان له ترسی سزا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارفانه

[ق.ص ]

(ئاریفانه - arifane)

عارفانه، به شێوه ی عارفان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عارفه

[ا.فا ]

(عاریفه - arife)

ئافره تی پشوو درێژو به سه بر، ناسراوع به خشش ع چاکهع کرده وه ی چاک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاری

[ص.ع ]

(ئاری ـ arî)

ڕووت، بێ جل و به رگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریت سرا

[ا.مر ]

(ئارییه ت سه را ـ arîyetsera)

دنیای فانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریتی

[ص.ن ]

(ئارییه تی - ariyetî)

ئیره تی،ئه ما نه تی،ئه وه ی پایه دار نه بێ وه کو عومر، شتێ به ئه مانه ت وه ر بگیرێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریه

[ص.ع ]

(ئارییه - ariye)

عاره بی ره سه ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریه

[ص.ع ]

(ئارییه - arîye)

ڕووت (بۆمێ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاریه

[ا.ع ]

(ئارییه - arîye)

به ئه مانه ت، شتێ به ئه ما نه ت وه ر بگیرێ و پاشان بدرێته وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عازف

[ا.فا ]

(ئازیف ـ azif)

ژ ه نه ر ، نه واژه ن، سازژه ن ، گۆرانی بێژ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عازم

[ا.فا.ع ]

(ئازیم - azim)

که سێک که عه زمی کارێک بکات، به نیاز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاس

[ص.ع ]

(عاس ـ ass)

حه سحه س، شه وگەڕ،پاسه وان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاشره

[ا.فا.ع ]

(ئاشیره ـ așire)

ده یه م، (بۆمێ)، به شی قومار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاشق

[ا.فا.ع ]

(ئاشیغ ـ așix)

ئاشق، شه یدا، دڵدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عاشق باره

[ص.مر ]

(ئاشیغ باره ـ așix bare)

ماشوقێ که ئاشقی خۆی زۆر خۆش بوێ، ئاشقپه رست، ئاشقباز.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان