تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشره
[ا.فا.ع ]
(ئاشیره ـ așire)
ده یه م، (بۆمێ)، به شی قومار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق
[ا.فا.ع ]
(ئاشیغ ـ așix)
ئاشق، شه یدا، دڵدار.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق باره
[ص.مر ]
(ئاشیغ باره ـ așix bare)
ماشوقێ که ئاشقی خۆی زۆر خۆش بوێ، ئاشقپه رست، ئاشقباز.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق نواز
[ص.فا ]
(ئاشیغ نه واز ـ așix nevaz)
ئاشق لاوێن،مه عشوقێ که ئاشقی خۆی بلاوێنێ و له گه ڵیا به لوتف بێ، ئاشقپه روه ر.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق وش
[ص.مر ]
(ئاشیغ وه ش ـ așix veș)
ئاشقانه، ئاشق ئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق پیشه
[ص.مر ]
(ئاشیغ پیشه ـ așix pîșe)
ئاشق پیشه،که سێ که ئاشقێنی کردبێ به پیشه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق کش
[ص.فا ]
(ئاشیغ کوش ـ așix kuș)
ئاشق کوژ،دڵدارکوژ، ماشقه یه ک که زوڵم له ئاشقی خۆی بکات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشق کشی
[ا.مص ]
(ئاشیغ کوشی ـ așix kuș)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشقانه
[ق.ص.ع ]
(ئاشیغانه ـ așixane)
ئاشقانه،ئاشق ئاسا، وه کو ئاشقان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشقبا
[ا.مر ]
(ئاشیغابا ـ așixba)
تڕشک ،مه رگه یه ک که سرکه یان ئاوی لیمۆی تێ کرابێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشقه
[ا.فا.ع ]
(ئاشیغه ـ așixe)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشوراء
[ا.ع ]
(ئاشوراء ـ așûra’)
ڕۆژی ده یه می مانگی عاشورا،ئه و رۆژه ی حه زره تی حوسه ینی کوڕی عه لی تێدا شه هید بوو له که ربه لا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
عاشوروا
[ا.مر ]
(ئاشورڨا ـ așûrva)
ئه و شۆربتیه ی له رۆژی ده ی مانگی محه ڕه ما ده کرێ به نه زر،هه ریسه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
اعاشە
[ع - مص - م ]
(ئیئاشە - iaşe)
ژیاندنەوە، بوژاندنەوە، زندەگی کردن، نان پەیدا کردن، ئیوەتکرن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
جعاشیش
[ا. ع ]
(جەئاشیش - ce᾿aşîş)
گەدا، خوێری، پیاوی باریکەڵەی دەموچاو ناشیرین.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاشر
[ا. ع ]
(مەئاشیر - me᾿aşir)
کەسوکارو خزم و خۆیشان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاشر
[ص. ع ]
(موئاشیر - mu᾿aşir)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاشرتە
[مص. ل. ع ]
(موئاشەرەت - mu᾿aşeret)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاشقە
[مص. ل. ع ]
(موئاشەغە - mu᾿aşexe)
ئاشقێنی کردن.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
ارتعاش
[ع - مص - ل ]
(ئیرتیعاش - irti,aş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
انتعاش
[ع - مص - ل ]
(ئینتیئاش - inti’aş)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
معاش
[مص. ع ]
(مەئاش - me᾿aş)
ژیان، ئەو شتەی پێی بژی لە خواردن و خواردنەوە، بژێوی.