وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاب

[مص.ع ]

(شییاب ـ iyab ș)

ئاوێته کردن ، تێکه ڵ کردن .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاد

[ص ]

(شه ییاد ـ eyyadș)

ڕییاکار ، فێڵباز ، ساخته چی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیار

[ا ]

(شییار ـ îyar ș)

ڕووشاو ، کێڵراو ، شۆوبڕاو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاریدن

[مص.م ]

(شیارییده ن ـ iyarîden ș)

شۆو بڕینی زه وی ، جووت کردنی زه وی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاطین

[ا.ع ]

(شه یا تین ـ șeyatîn)

به دخوویانێ که خه ڵکی بۆ خراپه کاری و به دڕه و شتی هانده ده ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاع

[مص.ع ]

(شییاء ـ iya’ș)

به رێکردن ، په یڕه وی کردن ، بره و سه ندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاع

[ا.ع ]

(شییاء ـ iya’ș)

ده سته چیله ، ده نگی شمشاڵ، خه به رێ که بڵاو بووبێته وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاف

[ا.ع ]

(شییاف ـ șiyaf)

شاف .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیان

[ا ]

(شییان ـ șiyan)

دره ختێکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیان

[ا ]

(شییان ـ șiyan)

پاداشت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیانی

[ا ]

(شییانی - șiyanî)

جۆره دراوێکی زێڕو بووه له کۆنا له خوراسانی ئێران باوی بووه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیاه

[ا.ع ]

(شییا¬ه ـ șiyah)

پەزان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشیاء

[ع - ا ]

(ئەشیاء - eşya’)

شتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشیاخ

[ع - ا ]

(ئەشیاخ - eşyax)

شێخان، پیران، بە ساڵاچووان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشیاع

[ع - ا ]

(ئەشیاء - eşya’)

یاران، دۆستان، پەیڕەوان، موریدان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشیان، اشیانە

[ا ]

(ئاشیان، ئاشیانە - aşyan, aşyane)

هێلین، لانەی مەلان، ماڵ و خانوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دانشیار

[ا. ص ]

(دانیشیار - danisyar)

یاریدەدەری ماموستای زانکو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوشیانت

[ا. خ ]

(سوشییانت - sûşîyant)

له ئایینی زه رده شتیدا ناوی ئه و سێ قۆناغه ی به ر له په سڵانه، هه ر قۆناغێک به هه زار ساڵ دوای قۆناغی پێش خۆی دێ، دوای دوا قۆناغ ئیدی قیامه ت راده بێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرب آشیان

[ا.مر ]

(ته ره ب ئاشیان ـ terb așyan)

لانه ی شادی و به زم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غم اشیان

[ا. مر ]

(غەم ئاشیان - xem aşyan)

لانەی غەم، غەمخانە، دنیا، جیهانی فانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مشیانە