وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعر

[ا.ع ]

(شیئر ـ i’rş)

هۆنراوه، هۆزان، هەڵبەست.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعراء

[ا.ع ]

(شو¬ئراء ـ şu’era’)

شاعیران، هۆزانڨانان، هەڵبەستوان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعراء

[ص.ع ]

(شەئراء ـ şe’era’)

ئافرەتی تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعراء

[ا.ص ]

(شەئراء ـ şe’era’)

مێش و مەگەسانێ که له چوارپێان بوڕوکێن ، قەرەباڵغی ، شوێنی چڕەدارستان، بەڵای سەخت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرانی

[ا.ص ]

(شەئرانی ـ şe’ranî)

تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرباف

[ا.ص ]

(شەئرباف ـ şe’rbaf)

کەسێک قوماش له موو یان ئاوریشم دەچنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرور

[ا.ع ]

(شوئرور ـ şu’rûr)

شاعیرۆک ، شاعیری زۆر لاواز و بێ توانا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عروق شعریه

[ا.مر ]

(ئورووغ شەعرییه - erûx șe’rîyye)

باریکه ی ده مار، ورده ده مار، ده زوو له ره گ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

قشعریره

[ا. ع ]

(غوشەئریره - xuşe’rîe)

لەرزه، راست بوونی موو، رەپ بوونی مووی بەدەن، مووچوڕکه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشعر

[ع - ص ]

(ئە شئەر - eşer)

شاعیرتر، داناتر، شارەزاتر، پیاوی تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

حالق الشعر

[ا. مر. ع ]

(هالیغولششەئر - halixuş şe᾿r)

سەرتاش، مێوی کێوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مشعر

[ا. فا. ع ]

(موشئیر - muş᾿ir)

ئاگادارکەرەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مشعر

[ا. ع ]

(مەشئەر - meş'er)

درەختی سێبەردار، شوێنی قوربانی، هەست.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان