(شیران ـ șiryan)

شادەمار، دەماری خوێنبەر له دڵه بۆ لەش.

(شەریب ـ șerîb)

ئاوی خواردنەوه ، خواردنەوه ، شەریک له ئاو خواردنەوەدا .

(شورەیه ـ șureyh)

ناوی پیاوێکه ¬که له زەمانی عومەردا قازی کوفەبووه، دەڵین بەفیتی عوبەیدوڵلا زیاد فتوای داوه که حو¬سەینی کوڕی عەلی له خەلیفەی وەختیاخی بووه،بۆیه واجبی موسڵمانانه بەگژیا بچنەوه.جا لەم رووەوه هەر قازییەک بەپێچەوانەی هەق فتوا بدات بەوکابرایەدەشوبهێنری.

(شەریهه ـ șerîhe)

پارچەی گۆشت، توێ ، توێژ.

(شوڕیدەن ـ șerrîden)

ڕژانی ئاو به شوڕه شوڕەوه.

(شەریرـ șerîr)

بەدکار،دز، شەڕانی، شەڕخواز.

(شیریر ـ șerrîrr)

شەڕانی، لەقەبی ئیبلیسه.

(شەریتەـ șerîte)

شەوانی، بەدکار،شەرخواز، (بۆمێ).

(شەریئەت ـ șerîet)

ڕێباز ، رێچکه، مەزەب، ئایین،شەریعەت.

(شەریئه ـ șerî’e)

شوێنی ئاو خواردنەوه، شوێنی ئاوپڕکردن له رووبار.

(شەریف ـ șerîf)

پایەبەرز، میر ، گەوره، ئابڕوومەند.

(شەریک ـ șerîk)

شەریک ، هاوبەش.

(ئینسا ئەشەری، ئیسنا ئەشەریە - isna eşerî)

شیعەی دوانزە ئیمامی.

(تەشریه - teşrîh)

شەرح و شرۆڤه کردن، توێکاری.

(تەشریء - teşrî’)

ڕوونکردنەوەی رێگه یان شەریعەت. دستووردانان.

(تەشریف - teşrîf)

شەرەف پیدان، هاتن، پێشوازی کردنی ئابڕومەندانه.

(تەشریغ - teşrîx)

ڕوو کردنه رۆژهەڵات، جوان بوون، وشکەوەکردنی گۆشت لەبەر هەتاو.

(تیشرین - tişrîn)

هەردوو مانگی 10 و 11.

(تەشریک - teşrîk)

شەریک کردن، بەستنی قەیتانی پێڵاو.

(جاشیرییه - caşirîye)

شه رابی بیانان, تێشت, ناوی تیره یه کی عه ره به.

(ئیشرین - ișrȋn)

بیست، ژمارە بیست.