وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوشاخه

[ا. ص ]

(دوشاخه - duŞaxe)

دوو شاخه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوشادوش

[ق ]

(دوشادوش - duŞaduŞ)

شان به شان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دوشانیدن

[مص. م ]

(دوشانیدi¬ن - dusaniden)

دوشاندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رازگشادن

[مص. م ]

(راز گوشاده ن - razguşaden )

ئاشکرا کردنی رازێک، له قاودانی نهێنییه ک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ران گشادن

[مص. ل ]

(ران گوشاده ن - guşaden ran)

سواربوونی ئه سپ، دابه زین له ئه سپ، رووت بوونه وه، لینگ فشکردنه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رخشان

[ص. فا ]

(ره خشان - rexşan)

دره وشاو، دره خشان، تابان، پرشنگدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رشاد

[مص. ع ]

(ره شاد - reşad)

له گومڕایی ده رچوون، به ڕێی راستا رۆییشتن، سه رکه وتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رشاد

[ا. ع ]

(ره شاد - reşad)

ته ڕه تیزه، که ره وز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رشادت

[ا. مص ]

(ره شاده ت - reşadet)

ڕه شیدی، دلێری، دلاوه ری، ئازایه تی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رشاش

[ا. ع ]

(ره شاش - reşaş)

ئاو یان فرمێسک یا خوێن که بتکێ یان بپرژێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

رشاقت

[مص. ع ]

(ره شاغه ت - reşaxet)

خۆش قه دو باڵا، به ژن و باڵا، به رز و باریک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

روشان

[ص ]

(ره وشان - rewşan)

ڕۆشن، رووناک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبان گشادن

[مص. ل ]

(زه بان گوشاده ن - zeban guşaden)

زمان بوونه وه، هه وه ڵی قسه کردن، غه یبه ت و ئیراد گرتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبرجدنشان

[ص. مر ]

(زه به رجه د نیشان - zeber ced nişan)

نگینی یاقووت، نقێمی یاقووت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زرافشان

[ص. ا ]

(زه ر ئه فشان zerefşan - )

که سێ که زێڕ ببه شێته وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زراوشان

[ا ]

(زه راڤه شان - zeraveşan)

گوڵی شه وبۆ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زرفشان

[ص. فا ]

(زه رفه شان - zerfeşan)

گوڵی شه وبۆ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زرنشان

[ص. مف ]

(زه رنیشان - zernişan)

زه رنیشان، زێڕنیشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبزشاخ

[ا. مر ]

(سه بزشاخ - şax sebz)

لقی ته ڕوتازه ی دره خت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ستاره پیشانی

[ص. مر ]

(سیتاره پیشانی - sitare pîşanî)

تالحدار، نێوچه وان سپی.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان