وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آبشار

[ا ]

(ئابشار - ab şar)

تاڤگە، ئاوێ لە بەرزییەوە بڕژێتە نشێوی، سولاڤ، قەڵبەز.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آتش فشان

[ا - فا ]

(ئاتەش فەشان - ateş feşan)

گڕکان، بورکان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آتش نشان

[ا.فا ]

(ئاتەش نیشان - ateşnîşan)

ئاگر کوژێنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آتش نشاندن

[مص.م ]

(ئاتەش نیشاندەن - ateş nişanden)

ئاگر کوژاندنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

آتش نیشانی

[ا.مص ]

(ئاتەش نیشانی - ateşnîşanî)

ئاگر کەژاندنەوە، دایەرەی ئاگر کوژاندنەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

احشاء

[ع - ا ]

(ئەهشاء - ahşa,)

هەناو، هەناڤ، هەرچی لە نیو زگدایە، لە دڵ و جگەرو سیپەلاک و گورچیلەو زراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

احشام

[ع - ا ]

(ئەهشام - ehşam)

حەشامات، دەست و پێوەندو خزم و کەس و کارو خزمەتکارو خولامی پیاو، مەڕو ماڵات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اخشاب

[ع - ا ]

(ئەخشاب - exşab)

دار، تەختە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارتشار

[ص - ا ]

(ئەرتیشتار - ertiştar)

لەشکری، جەنگاوەر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارتشاف

[ع - مص - ل ]

(ئیرتیشاف - irtişaf)

خواردنەوەی قوم قوم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارشاد

[ع - مص ]

(ئیرشاد - irşad)

ڕێنوێنی کردن، رێبەری کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استبشار

[ع - مص - ل ]

(ئیستبشار - istibşar)

شادبوون، هەواڵی خۆش، مژدە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استرشاد

[ع - مص - م ]

(ئیستیرشاد - istirşad)

ڕێنوێنیخوازی، ئامۆژگاری خواستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استشام

[ع - مص - م ]

(ئیستیشمام - istişmam)

بۆن کردن، پەی بردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استنشاق

[ع - مص - م ]

(ئیستینشاغ - istinşax)

هەڵمژینی هەوا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استکشاف

[ع - مص - م - امص ]

(ئیستیکشاف - istikşaf)

ئاشکرا کردن، دۆزینەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استیشارە

[ع - ا - مص ]

(ئیستیشارە - istişare)

ڕاوێژخوازی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشارە، اشارت

[ع - مص - ا - ل ]

(ئیشارە، ئیشارەت - işare, işarat)

نیشاندانی شتیک، ئاماژە، ئیشارەت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشاعرە

[ع - ص - ن ]

(ئەشائیرە - eşa’ire)

تیرەیەکی ئایینیە بە موریدو پەیڕەوانی ابوالحسن علی بن اسماعیل ئەشعەری گوتراوە، سوننی مەزهەبن و باوەڕیان بە جەبریەت هەبووە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اشاعە، اشاعت

[ع - مص ]

(ئیشائە، ئیشائەت - işa’e, işa’et)

بڵاوکردنەوەی هەواڵ، مقو مقۆ، دەمگۆ، گوتگوتک، قومی قومی.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان