وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاف

[ا ]

(شافaf - ş)

شاف.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافع

[ا.فا.ع ]

(شافیع - şafi’)

تکاکار،شەفاعەتکار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافعی

[ص.ن.ع ]

(شافیئی - afi’îş)

یەکێکە لەچوار مەزەبەکەی ئەهلی ¬سو¬ننەت¬و دەدرێته ¬پاڵ ئه-بو عەبدوڵلا محەمەدی کوڕی ئیدریس که ¬یەکێکه لەئیمامانی ئەهلی سوننەت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافه

[ا ]

(شافه - şafe)

شاف.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافی

[ا.فا.ع ]

(شافی - şafi)

شیفا¬بەخش،دەرمانێ کە نه خۆش پی چاک بتەوه، بنج ب (وەامی ب چەندو چوون)..

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافیدن

[مص.ل ]

(شافیدەن - şafiden)

کەوتن، خزین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شافیعه

[ا.ص.ع ]

(شافیئییه - afi’îyeş)

مەزەبی شافیعی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فشافش

( (فەشافیش – feşafiş))

دەنگی دەرچوونی پەیتاپەیتای تیر له کەمان، فیشکه فیشک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

مشافهه

[مص. ع ]

(موشافەهە - muşafehe)

قسەکردن دەگڵ یەکتریدا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ارتشاف

[ع - مص - ل ]

(ئیرتیشاف - irtişaf)

خواردنەوەی قوم قوم.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

استکشاف

[ع - مص - م - امص ]

(ئیستیکشاف - istikşaf)

ئاشکرا کردن، دۆزینەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

انکشاف

[ع - مص - ل ]

(ئینکیشاف - inkişaf)

ئاشکرابوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اکتشاف

[ع - مص - م ]

(ئیکتیشاف - iktişaf)

کەشفبوون، کەوتنەڕوو، ئاشکرابوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

كشاف¬

[ص. ع ]

(کەششاف¬ - keşşaf)

ئاشکراکەر، کەشفکار، کفشکەر.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان