وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سورنا

[ا ]

(سورنا - sûrna)

زوڕنا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سورنجان

[ا ]

(سوره نجان - sûrencan)

جۆره گیایه که.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوره

[ا. ع ]

(سوره - sûre)

سوره ت، هه ر سوره تێک له (114) سوره ته که ی قورئان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سورچران

[ص. فا ]

(سورچه ران - sûrçeran)

ئه وه ی له هه ر شوێنێ به زم و میوانی هه بێ به بێ داوه تکردن له وێ حازربێ. که سێک خۆی خۆی ده عوه ت بکات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سورچی

[ا. ص. ت ]

(سورچی - sûrçî)

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوری

[ص ]

(سوری - sûrî)

ئه وه ی به بێ ده عوه ت خۆی بگه یه نێته شوێنی به زم و نان خواردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوری

[ص. ن ]

(سوری - sûrî)

خه ڵکی سوریا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوری

[ص ]

(سوری - sûrî)

ڕه نگی سوور.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوز

[ا. مص ]

(سوز - sûz)

سوتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزآور

[ص. فا ]

(سوز ئاڤه ر - sûzaver)

شتێ ببێته مایه ی سوتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزا

[ص. فا ]

(سوزا - sûza)

له حاڵی سوتاندا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزان

[ص. فا ]

(سوزان - sûzan)

سوتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزاندن

[مص. م ]

(سوزانده ن - sûzanden)

سوتاندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزاک

[ا ]

(سوزاک - sûzak)

سوزه نه ک، نه خۆشییه کی درمه به هۆی گانکردنه وه سیرایه ت ده کات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزش

[ا. مص ]

(سوزش - sûzş)

سوتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزمانی

[ا ]

(سوزمانی - sûzmanî)

کێوه لی، کچی به ئاڵۆش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزن

[ا ]

(سوزه ن - sûzen)

ده رزی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزن زدن

[مص. م ]

(سوزه ن زه ده ن - sûzen zeden)

شرینقه لێدان، ده رزی و دورمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزن پر

[ص. مر ]

(سوزن په ر - sûzenper)

جوجه ڵه که تازه په ڕی ده رهێنابێ و په ڕه کانی وه کو ده رزی راست راوه ستابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزن کاری

[ا. مص ]

(سوزه نکاری - sûzenkarî)

ده رزی کاری، درومان، نه خش و نیگارکردن، به داوو ده رزی.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان