وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبب سوزی

[ا. مص ]

(سه به بسوزس - sûzî sebeb)

نه هێشتنی هۆ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبت

[مص. ع ]

(سه بت - sebt)

ئیسراحه تکردن، پاڵدانه وه، حه سانه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبت

[ا. ع ]

(سیبت - sibt)

پێستی خۆشه کراو، پێستی ده باغیکراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبت

[ا. ع ]

(سوبت - subt)

جۆره گیایه که.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبج

[ا. ع ]

(سه به ج - sebec)

موروی ره ش، به ردێکی ره شی بریقه داری ناسکه که له هند و سودان و شام ده ست ده که وێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبجه

[ا. ع ]

(سوبجه - subce)

جلی ره ش، گڵیمی ره ش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبح

[ا. ع ]

(سوبه ه - subeh)

ده ستحێب، ته زبیح.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبحات

[ا. ع ]

(سوبوهات - subuhat)

ته زبێحان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبحان

[مص. ع ]

(سوبحان - subhan)

خواوه ندی پاک و بێگه ردو بێ خه وش له هه ر عه یبێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبحه

[ا. ع ]

(سوبهه - subhe)

زیکرو دوعا، ته زبێح، ویرد.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبد

[ا ]

(سه به د - sebed)

به رچنه، سه به ته ی له شول چنراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبد باف

[ا. ص ]

(سه به د باف - baf sebed)

سه به ته ساز، سه به ته چن، وه ستای دروستکردنی سه به ته و به رچنان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبدچین

[ا. ص ]

(سه به دچین - çîn sebed)

میوه یه ک له داری بکه نه وه و له به رچنه ی بکه ن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبز

[ص ]

(سه بز - sebz)

سه وز، که سک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبز آخور

[ا. ص ]

(سه بز ئاخور - axûr sebz)

ئاسمان، ئاخوڕی پڕگیا، شوێنێ که گیای زۆربێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبز باغ

[ا. مر ]

(سه بز باغ - bax sebz)

ئاسمان، به هه شت، له شی مرۆڤ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبز در سبز

[ا. مر ]

(سه بزده ر سه بز - sebzder sebz)

سه وزی سه وز، ناوی ئاوازێکی کۆنی مۆسیقای ئێرانییه، ناوی نه وایه کی باربه ده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبز کردن

[مص. م ]

(سه بز که رده ن - kerden sebz)

ڕواندن، شینکردن، سه وزکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبز کوشک

[ا. مر ]

(سه بزکوشک - sebzkûşk)

ئاسمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سبزاب

[ا. ص ]

(سه بزاب - sebzab)

ئاوی سه وز، ئاوێ به هۆی قه وزه و گیای زه ڕه بینییه وه سه وز بنوێنێ.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان