تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سبحان
[مص. ع ]
(سوبحان - subhan)
خواوه ندی پاک و بێگه ردو بێ خه وش له هه ر عه یبێ.