وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرازیرشدن

[مص. ل ]

(سه رازیرشوده ن - serazîr şuden )

نشێو بوونه وه، سه ره و ژێر بوون، قه ڵپ بوونه وه، ئاوه ژووبوونه وه، گلۆربوونه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرازیرکردن

[مص. م ]

(سه رازیرکه رده ن - serazîr kerden)

سه رنگون کردن، ژێروبانکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سربزیر

[ص. مر ]

(سه ربیزیر - serbizîr)

به شه رم و حه یا، خاکی و بێ هه وا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرزیر

[ص ]

(سه رزیر - serzîr)

سه ره ولێژ، سه ره ونشێوی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرگزیت

[ا. مر ]

(سه رگه زیت - sergezît)

سه رانه، جه زایه که له کۆنا موسڵمانان له ناموسڵمانیان وه رده گرت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرگزین

[ا. ص ]

(سه رگوزین - serguzîn)

سه ربژێر، ئه و مه ڕو مانگا یان ئه سپه ی که جاران بۆ پاشا یان حاکم له مێگه ڵ جیاده کرانه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سزیدن

[مص. ل ]

(سه زیده ن - sezîden)

شایسته بوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزیان

[ا. مر ]

(سوزییان - sûzîyan)

سودو زیان، ماڵ و سه رمایه، رازو نهێنی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزیدن

[مص ]

(سوزیده ن - sûzîden)

سوتان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سپوزیدن

[مص. م ]

(سپوزیده ن - sipuzîden)

تێ ئاخنین، ته پاندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سکیزیدن

[مص. ل ]

(سیکیزیده ن - sikîzîden)

جووته وه شاندن، هه ڵتیزاندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سینوزیت

[ا. فر ]

(سینوزیت - sînûzît)

هه وکردنی ناوه وه ی لووت.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شادرزیستن

[مص.ل ]

(شادزیسته - şadzîstan)

به خۆشی ژیان، خۆشژینی، خۆشگوزەرانی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شومیزیدن

[مص.م ]

(شومیزیده ن ـ mîzîden șû)

شۆوبڕین ، کێڵانی زه وی بۆ کشتوکاڵ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکل پزیر

[ص.فر ]

(شەکل پەزیر ـ șekl pezîr)

ئەوەی شێوەو روخسارێک وەربگرێ، قاڵب پەزیر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صورت پزیر

[ص.فا ]

(سووره ت په زیر ـ sûretpezîr)

له گین،شتێ بشێ ئه نجام بدرێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبرزین

[ا.مر ]

(ته به ر زین ـ teberin)

ته ورزین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرازیدن

[مص.م ]

(ته رازیده ن ـ terazîden)

ڕازاندنه وه،رێکخستن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرازیده

[ا.مف ]

(ته رازیده ـ terazîde)

ڕازاوه ، نوسراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عزازیل

[ا.ع ]

(ئه زازیل ـ ezazîl)

وشه یکی عیبرییه به مانای عه زیزی خوا دێت،له قه بی ئیبلیسه به ر له تڕۆکردنی، ئه م ناوه له ئه ده بیاتی فارسیدا به مانای شه یتان ماوه ته وه.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان