وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زبانه زدن

[مص. ل ]

(زه بانه زه ده ن - zebane zeden)

زمانه کێشان، شوله کێشان، سووتان و بڵێسه سه ندن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زخم زدن

[مص. م ]

(زه خم زه ده ن - zexm zeden)

بریندارکردن، زامدارکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زداینده

[ا. فا ]

(زه دایه نده - zedayende)

جه لایی کار، پاکه وه که ر، ژه نگ لابه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زداییدن

[مص. م ]

(زه داییده ن - zedayîden)

پاککردنه وه، ره ونه قدان، مشت وماڵدان، جه لایی دان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زداییده

[ا. مف ]

(زه داییده - zedayîde)

پاکه وه کراو، جه لاییکراو، مشت و ماڵدراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زدن

[مص. م ]

(زه ده ن - zeden)

لێدان، دارکاری کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زده

[ا. مف ]

(زه ده - zede)

لێدراو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زدوار

[ا ]

(زه ڤار - zedvar)

مورفین، تلیاک، (بۆ ده رمان له پزیشکگه ریدا به کاردێ).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زدودن

[مص. م ]

(زودوده ن - zudûden)

پاککردنه وه، مشت و ماڵدان، لابردنی ژه نگی ئاوێنه و شیرو خه نجه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زنخ زدن

[مص ]

(زه نه خ زه ده ن - zenex zeden)

چه نه بازی، هه رزه وێژی، هه ڵه وه ڕی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زه زدن

[مص. ل. عا ]

(زیهزه ده ن - zihzeden)

له په لوپۆکه وتن به هۆی بێ توانایی و ماندووبوونه وه، خۆدزینه وه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سایه زده

[ص. مف ]

(سایه زه ده - zede saye)

ده ست لێوه شاو، که سێک یان شتێ سێبه ر لێی دابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرباز زدن

[مص. ل ]

(سه رباز زه ده ن - serbaz zaeden)

سه رپێچی کردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سروکله زدن

[مص. م ]

(سه روکه لله زه ده ن - serûkele zeden)

مشت و مڕ، گێنگه شه، باس و گفتوگۆ بۆ سه لماندنی بابه تێک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سوزن زدن

[مص. م ]

(سوزه ن زه ده ن - sûzen zeden)

شرینقه لێدان، ده رزی و دورمان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاخ¬زدن

[مص.م ]

(شاخ¬زەدەن - axzedenş)

لق دەرکردنی درەخت، شەڕەقۆچکردن، قۆچانێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاش زدن

[مص.ل ]

(شاشزەدەن - șaşzeden)

پێدامیزتن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شتاب زده

[ص.مر ]

(شیتاب زەده - itabzadeş)

پەلەپەل، هەڵەپەڵه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شراب زده

[ص.مر ]

(شه راب زه ده - șerabzede)

کەسێک شەراب لێی دابێ و له بەر چاوی کەوتبێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرع زده

[ص.مر ]

(سه رء زه ده - ser’zede)

فێدار.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان