تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زامهران
[ا ]
(زامه هران - zamehren)
جۆره ده رمانێکه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زامیاد
[ا ]
(زامیاد - zamyad)
ناوی رۆژی بیست و هه شته می هه ر مانگێکی هه تاویه، له ئایینی زه رده شتیدا ناوی فریشته ی به رپرسی زه وییه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زان
[ا. ع ]
(زان - zan)
جۆره دره ختێکه له تیره ی به ڕوو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زانستر
[ق ]
(زان سوته ر - zan suter)
له ولاتر، دوورتر..
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زانه
[ا ]
(زانه - zane)
جۆره کوله یه که.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زانو
[ا ]
(زانو - zanû)
ئه ژنۆ، زرانی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زانویی
[ص. ن ]
(زانویی - zanûyî)
هه رشتێکی چه ماوه له شێوه ی ئه ژنۆ، ئه ژنۆیی، ئه ژنۆ ئاسا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زانی
[ا. فا ]
(زانی - zanî)
زیناکار، پیاوێ که گانی حه رام بکات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زانیه
[ا. فا. ع ]
(زانییه - zanîye)
زیناکار، ژنێ که گانی حه رام بدات.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهد
[ا. فا ]
(زاهید - zahid)
خواناس، که سێ که دنیا بۆ قیامه ت ته رک بکات و خه ریکی تاعه ت و خوا په رستی بێ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهدانه
[ص. ق ]
(زاهیدانه - zahidane)
زاهیدانه، خواناسانه، وه کو خواناسان.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهر
[ا. فا ]
(زاهیر - zahir)
پرشنگدار، دره خشان، رووه کێکی خۆش ره نگ و بۆیه، رووه کێکه جوانییه کی گه شی هه یه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهری
[ا. ص ]
(زاهیری - zahirî)
گیایه کی خۆشڕه نگ و بۆنه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهق
[ا. فا - ع ]
(زاهیغ - zahix)
بێهوده، به تاڵ، له ناوچوو، وشک، ره وه نده.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهل
[ا. فا. ع ]
(زاهیل - zahil)
ئاسوده، دڵنیا، غافڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاهی
[ا. فا ]
(زاهی - zahî )
دره وشاوه ، پرشنگدار، پڕتیشک.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاو
[ص ]
(زاڤ - zav)
به هێز، زه لام، به ده سه ڵات، وه ستا، وه ستا له کارێ یا هونه رێکدا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاو
[ا ]
(زاڤ - zav)
درز، کون، دۆڵی کێو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاور
[ا ]
(زاڤه ر - zaver)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
زاور
[ا. ص ]
(زاڤه ر - zaver)
خزمه تکار، نۆکه ر، غوڵام، په رستار.