وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شادورد

[ا ]

(شادڨەرد - şadverd)

خەرمانەی مانگ، تەختی پاشایەتی،ناوی ئاهەنگێکی مۆسیقایه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شارد

[ا.فا.ع ]

(شارید - şarid)

ڕەڨی، یاخی، لاسار،هەڵاتوو، سەرکێش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاهورد

[ا ]

(شاەڤەرد - șah verd)

خەرمانه، خه - رمانەی مانگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاگرد

[ا.ص ]

(شاگیرد - şagird)

قوتابی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شایورد

[ا ]

(شای¬ ڨەرد - șayverd)

خەرمانه، خەرمانەی مانگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شبگرد

[ص. فا ]

(شەبگەرد - șebgerd)

شەوگەڕ، حەس حەس ، پاسەوان، دز، رێگر،گەڕان له شەدا، مانگ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شلەزرد

[ا.مر ]

(شوله ¬زەرد ـ șule zerd)

هەریسه ، سەمەنی .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شوارد

[ا.ع ]

(شەڨارد ـ șevard)

ده گمه ن و غه ریب .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکم درد

[ا.مر ]

(شیکەم دەرد ـ șikem derd)

ژان کردنی سک ، ژانه زگ ، سک ئێشه .

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شگرد

[ا ]

(شیگیرد – igirdș)

تەکنیکی کار ، رێباز ، رێچکه، تەکنیک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شیرمرد

[ص.مر ]

(شیرمه رد ـ rmerdșî)

شێره پیاو ، ئازا ، دلێر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب خرد

[ص.مر ]

(ساحیب خیره د - saĥib xired)

ئاقڵ ، به ئاوازه ، ئاوه زدار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب درد

[ص.مر ]

(ساحیب ده رد - saĥib derd)

ئازادار ، ده ردمه ند ، مسیبه تدیده.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صحرا گرد

[ص.غا ]

(سه حراگه رد ـ seĥragerd)

بیابانگه رد، سه حرانشین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صحرانورد

[ص.فا ]

(سه حرانه وه رد ـ seĥraneverd)

بیابانگه ڕ، ئه سپی تیژڕه وی بیابان بڕ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرد

[ا.ص.ع ]

(سه رد ـ serd)

سه رد ، سه رما،کوێستانی به رز، زۆزانی بڵند.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صرد

[ا.ع ]

(سه رەد ـ sured)

باشوکه ، واشه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طرد

[مص.ل.ع ]

(ته رد ـ terd)

ده رکردن،وه ده رنان،شاربه ده رکردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عطارد

[ا.ع ]

(ئوتارید - utarȋd)

بچوکترین و نزیکترین ئەستێرەیە له خۆردا جارێک به دەوری خۆیدا دەسوڕێتەوە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عقب گرد

[ا.مص ]

(ئەغیب گەرد - exib gerd)

پاشگەزبوونەوە، گەڕانەوە بۆ پاشەور، بەرەو پاش چوون، له زاراوەی سوپاییدا وەرچەرخان بۆ پاشەوە.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان