تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان



سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
راوی
[ا. فا - ع ]
(راڤی - ravî)
گوتیار، که سێک حیکایه تێ له که سێکی دییه وه بگێڕێته وه، که سێک که قه سیده ی شاعیر به ده نگ و ئاوازی خۆش له لای میرو مه لیک و گه وره پیاوان بخۆێنێ، حیکایه تبێژ، گێڕه ره وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
راویز
[ا ]
(راڤیز - ravîz)
وشترالوک، وشترخۆرکه، وشترخۆره.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
راویه
[ا. فا - ع ]
(راڤییه - ravîye)
گوتیار، گێڕه ره وه.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
راویه
[ا. ع ]
(راڤییه - ravîye)
ڕاوێی ئاو، تێڕکه ی ئاو.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تراویح
[ا. ع ]
(تەراویه - teravih)
ئەو بیست رکاته نوێژەی شێوان دەکرێ، تەراویح، کورته دانیشتنی دوای چوار رکات نوێژ له شەوی رەمەزاندا.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
تراویدن
[مص ]
(تەراڤیدەن - teravîden)
تەرەشوع کردن، دەڵاندنی ئاو، تەڕایی.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
سراویل
[ا. ع ]
(سه راڤیل - seravil)
پانتۆڵ، شه رواڵ.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
فراویز
[ا ]
(فەراڤیز - feravîz)
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
کراویا
[ا ]
(کەراڤییا –keravîya)
زیره، شازيره.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صحراوی
[ص.ن.ع ]
(سه حراڨی ـ seĥravi)
بیابانی، جۆره گورگێکی مرۆڨخۆره.
سەرچاوە: گۆڤەند و زنار
صفراوی
[ص.ن ]
(سه فراڨی - sfravî)
تونده ته بیعه ت، تونده، میزاج،تووڕه.