وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سگسارانه

[ق. ص ]

(سه گسارانه - seg sarane)

وه کو سه گساران، سه گسارانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شاعرانه

[ق.ص ]

(شائیرانه - ş’îane)

شاعیرانه، شاعیرئاسا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرانی

[ا.ص ]

(شەئرانی ـ şe’ranî)

تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شوراندن

[مص.م ]

(شورانده ن ـ șûranden)

هاڕوژاندن ، ئاژاوه نانه وه ، هاڕوژاندنی خه ڵک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شوراننده

[ا.فا ]

(شورانه نده ـ șûranande)

ئه وه ی که سێک بورووژێنێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شورانگیز

[ص.فا ]

(شور ئه نگیز ـ șûrengîz)

ئاژاوه گێڕ ، فیتنه چی.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکراندا

[ص.مر ]

(شیکەرئەندا ـ șikranda)

هه رشتێ شوکری تێ کرابێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شکرانه

[ا ]

(شوکرانه ـ șukrane)

سوپاسگوزاری ، شوکرانه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صحرانشین

[ص.فا]

(سه حرانشین - seĥranișin)

چادر نشین ، سه حرانشین ، ژیانی بیابان و ژێر چادران.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صحرانورد

[ص.فا ]

(سه حرانه وه رد ـ seĥraneverd)

بیابانگه ڕ، ئه سپی تیژڕه وی بیابان بڕ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طابرانی

[ص.ن ]

(تابرانی - tabranî)

خه ڵکی تابران (که ئاواییه کی سه ر به توسی خوراسانه).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبرانی

[ص.ن.ع ]

(ته برانی ـ tebranî)

خه ڵکی شاری ته به ریه ی شام.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طغرانویس

[ص.فا ]

(توغرانیڨیس ـ tuxranivîs)

مامورێ که له هونه ری دروست نووسینی خه تی که وانه یی توغرادا وه ستابووه و به رپرسی ئه و ئیشه بووه.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبرانی

[ص.ن.ع ]

(ئیبرانی - ibranî)

عیبرانی، جوله که، زمانی جوله که.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبرانیه

[ا.ع ]

(ئیبرانیه - ibranîye)

زمانی عیبری، زمانی جوله که.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبرانیون

[ص.ع ]

(ئیبرانییون - ibranîyûn)

عیبرانییون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عرانین

[ا.ع ]

(ئه رانین ـ eranîn)

بێشه،نیزار،لانه ی شێرو که متیارو گورگان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عصرانه

[ا.ع ]

(ئەسرانه - esrane)

عەسرەخواردن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عمرانی

[ص.ن.ع ]

(ئیمرانی - imranȋ)

ناوی مامی پەیامبەرو باوکی حەزرەتی عەلی بووە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غرانیق

[ا. ع ]

(غەرانیغ - xeranîx)

جۆرە تەیرێکە.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان