وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

شعرانی

[ا.ص ]

(شەئرانی ـ şe’ranî)

تووکن.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طابرانی

[ص.ن ]

(تابرانی - tabranî)

خه ڵکی تابران (که ئاواییه کی سه ر به توسی خوراسانه).

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

طبرانی

[ص.ن.ع ]

(ته برانی ـ tebranî)

خه ڵکی شاری ته به ریه ی شام.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عبرانی

[ص.ن.ع ]

(ئیبرانی - ibranî)

عیبرانی، جوله که، زمانی جوله که.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

عمرانی

[ص.ن.ع ]

(ئیمرانی - imranȋ)

ناوی مامی پەیامبەرو باوکی حەزرەتی عەلی بووە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

نصرانی

[ص. ن ]

(نەسرانی - nesranî)

مەسیحی، خەڵکی ناسرەی زێدی حەزرەتی عیسا، پەیڕەوانی ئاینی مەسیح.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چرانی

[ا ]

(چەرانی - çeranî)

پارەی خواردن کە رۆژانە یان مانگانە بە کەسێک بدرێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

چکش پرانی

[ا. مص ]

(چەکوش پەرانی - çekuş peranî)

جۆرە وەرزشێکە.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

کامرانی

[ا. مص ]

(کامرانی – kamranî)

خۆشبەختی، کامەرانی، بەختیاری.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

گرانی

[ا.مص ]

(گەرانی - geranî)

گرانی، پێچەوانەی هەرزانی.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان