وشەدان

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

گراشیدن

[مص.ل ]

(گەراشیدەن - geraşîden)

پەریشان بوون، پەراگەندەبوون.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اسمانخراش

[ا فا ]

(ئاسمان خەراش - asman xeraş)

کۆشک و تەلاری چەندین نهۆمی و زۆر بەرز کە سەری گەییبێتە هەوران، کۆشک و تەلاری سەر بە فەلەک.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

اعراش

[ع - ا ]

(ئەئراش - e’raş)

عەرش، بارەگا، تەخت، جێگە، کەپرو سابات، کۆشک وقەڵا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تجدید فراش کردن

[مص. م ]

(تەجدیدی فیراش کەردەن - tecdîdi firaş kerden)

دووباره ژن هێنان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

تراش

( (تەراش - teraş))

تاشین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

جانخراش

[ص.فا ]

(جانخه راش - canxeraş)

گیان رۆشین, ئه وه ی گیان ئازار بدات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

جگرخراش

[ص. فا ]

(جیگەر خەراش - ciger xeraş)

خەمهێن، دڵتەزێن، جەرگبڕ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خاراتراش

[ص.فا ]

(خاراتەراش - xara teraş)

بەردتاش، نەقاڕی بەردی خارا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خاصه تراش

[ا.ص - ع ]

(خاسسە تەراش - xasse teraş)

دەلاکی تایبەتی پاشا یان فەرمانڕەوا.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خراش

[ا ]

(خەراش - xeraş)

ڕوشان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خودتراش

[ا.ص ]

(خودتەراش - xûd teraş)

ڕدێن تەراش، مەکینەی ریش تاشین

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

خوش تراش

[ص ]

(خوش تەراش - xûş teraş)

بەژن و باڵا رێک، جوان.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

دلخراش

[ص. فا ]

(دیل خەراش - dil xerag)

شتی که دل ئازار بدات، شتی که مروف بره-نجینی و خه مباری بکات.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

ریش تراش

[ص. فا ]

(ریش تراش - rîş teraş )

مه کینه ی ردێن تاشین، که سێک که ردێنی خۆی بتاشێ.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

زغراش

[ا ]

(زه غراش - zexraş)

کوت و کوڵکه ی پۆستین.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سرتراش

[ا. ص ]

(سه رته راش - serteraş)

سه رتاش، ده لاک، به ربه ر.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

سنگتراش

[ا. ص ]

(سه نگته راش - sengteraş)

به ردتاش.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب فراش

[ص.مر ]

(ساحیب فیراش ـ saĥib firaș)

نه خۆ شی له جێدا که وتوو ، که فته کار ، له ش به بار.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

صاحب فراش

[ا. مر ]

(ساهیب فیراش - sahib firaş)

نەخۆشی له جێدا کەوتوو.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

غراش

[ا ]

(غەراش - xeraş)

ڕوشان، برین، خەم و خەفەت، پشم و غەزەب.

سەرچاوە: گۆڤەند و زنار

فراش

[ا.ع ]

(فیراش - firaş)

فەرش، رایەخ، نوێن، پێخەف.

تۆڕی زاراوەپارێزیی وشەدان